Η επιστροφή των δανειστών στην Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετική από την τελευταία φορά. Για δύο λόγους: Πρώτον γιατί υπάρχει σημαντική βελτίωση στα οικονομικά της χώρας και αλλαγή του κλίματος στο επενδυτικό τομέα. Και δεύτερον έχει αλλάξει ριζικά η κατάσταση στην Ευρώπη.
Πλέον είναι η πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια που η Ελλάδα δεν στοχοποιείται ως ο νούμερο ένα κίνδυνος για διάλυση της Ευρωζώνης. Αυτή μπορεί να διαλυθεί κι από μόνη της ή να βάλει το χεράκι της η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία.
Ο κίνδυνος ενός «ατυχήματος» σε κάποια ισχυρή χώρα, όπως η Γαλλία και η Ιταλία είναι περισσότερο πιθανός από μια ελληνική χρεοκοπία, γεγονός που τα αλλάζει όλα.
Η ελληνική κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη πλέον με την τρόικα από διαφορετική θέση κι έχει όλα τα περιθώρια να ασκήσει καλύτερη διαπραγμάτευση. Δεν είμαστε στον Δεκέμβριο όπου τα πάντα κρίνονταν σε μια κλωστή. Επίσης, ο Σεπτέμβριος των γερμανικών εκλογών πλησιάζει και ήδη έχουν πυκνώσει οι φωνές για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους αλλά χωρίς άλλα μέτρα, μνημόνια και συμφωνίες για σκληρότερη λιτότητα.
Τι να περιμένουμε άραγε από τις συναντήσεις με την τρόικα;
1. Θα περιμένουμε σίγουρα τη γνωστή σκληρή στάση των χαρτογιακάδων που αμείβονται πλουσιοπάροχα για να κάνουν τη ζωή μας δύσκολη. Θα απαιτήσουν πιστή τήρηση του Μνημονίου και θα μας δείξουν κίτρινες κάρτες σε: είσπραξη εσόδων που πάνε χάλια, απολύσεις στο Δημόσιο που δεν γίνονται (και δε χρειάζεται εδώ που τα λέμε) και πάταξη της φοροδιαφυγής. Μη μου πείτε ότι στο τελευταίο δεν έχουν δίκιο όταν εκβιάζουν με τη φράση «κυνήγι φοροφυγάδων ή νέα μέτρα».
2. Θα περιμένουμε επίσης διαφορετική στάση της κυβέρνησης. Μπορεί τα τρία κόμματα να δείχνουν ότι τα πάνε καλά, όμως υπάρχουν υπόγειες διεργασίες που μπορεί να τινάξουν στον αέρα την προσπάθεια συνεννόησης. Για παράδειγμα το θέμα των απολύσεων είναι «καυτό». Επομένως, σε κρίσιμα ζητήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε κατάρρευση της κυβέρνησης δεν είναι δυνατόν να πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή.
3. Θα περιμένουμε επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, να θέσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάποια πολύ κρίσιμα ζητήματα στον Φλάναγκαν και αργότερα στον Τόμσεν. Το πρώτο είναι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κατά 10 μονάδες, δηλαδή στο 13%. Ειδικά τώρα που μπαίνουμε σε τουριστική περίοδο κι εκτιμάται ότι θα είναι ιστορικά η καλύτερη. Ο κ. Σαμαράς αναμένεται να παρουσιάσει στοιχεία που θα δείχνουν ότι δε θα μειωθούν τα έσοδα, αντιθέτως θα είναι περισσότερα διότι θα πέσουν οι τιμές των προϊόντων και θα αυξηθεί η κατανάλωση.
4. Το δεύτερο κρίσιμο αίτημα είναι η μείωση του Ειδικού Φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Αν και ο χειμώνας τέλειωσε εκτιμάται ότι ο επόμενος δε θα πρέπει να μας βρει με τιμή πετρελαίου 1,40 ευρώ και το 1 ευρώ να είναι φόροι. Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να πείσει την τρόικα ότι χάθηκαν εκατομμύρια ευρώ ακριβώς διότι μειώθηκε ακόμη και πάνω από 60% η ζήτηση για πετρέλαιο. Επίσης, θα δείξει στους πιστωτές ότι η στροφή σε άλλες μορφές θέρμανσης, όχι μόνο δεν δημιουργεί καλύτερες συνθήκες, αντιθέτως προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στους πολίτες και το περιβάλλον.
Το ερώτημα είναι σε τι είναι διατεθειμένοι οι τροικανοί να ακούσουν και να συμφωνήσουν. Έχουν αποδείξει ότι είναι αδιάλλακτοι, αγύριστα κεφάλια και δε συναινούν εύκολα σε αλλαγές του προγράμματος. Όμως και για την κυβέρνηση δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια. Με άδεια ταμεία λόγω αδυναμίας πληρωμής φόρων, με κατεστραμμένους πολίτες, με ύφεση πάνω από 4% και με ανεργία 30% η κυβέρνηση δεν έχει να χάσει τίποτε περισσότερο αν τους πάει κόντρα.
Όπως γράφαμε και πρόσφατα, ίσως ήρθε η ώρα να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Το πρόγραμμα δε βγαίνει, η κοινωνία καταρρέει, άρα το «όχι» σε νέες απαιτήσεις είναι μονόδρομος. Ας ξεκινήσει τουλάχιστον η κυβέρνηση με τους φόρους στα καύσιμα και την εστίαση που δεν απέδωσαν.
Όσο για τους δανειστές. Αν δεν υποχωρήσουν κινδυνεύουν να οδηγήσουν μια χώρα στην κατάρρευση, παρά το γεγονός ότι έχουν δώσει τόσα πολλά δάνεια.
Η Ελλάδα πρέπει να κερδίσει χρόνο μέχρι να δούμε όλοι τι θα γίνει πανευρωπαϊκά, ειδικά μετά τις ιταλικές εκλογές και με τον Φ. Ολάντ να είναι στα χαμηλότερα επίπεδα από πλευράς δημοφιλίας.
Το έχουμε ξαναπεί. Μόνη της η Ελλάδα δε μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Αυτά θα αλλάξουν όταν όλοι αντιληφθούν ότι η σκληρή λιτότητα οδηγεί σε οικονομική κατάρρευση όλη την Ευρώπη. Αυτή η στιγμή πλησιάζει.
antinews
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου