Ο κόσμος βλέπει και κρίνει. Μπορεί να είναι απογοητευμένος εξαιτίας των τόσων δεινών που έχει υποστεί, όμως, αντιλαμβάνεται ότι αν στο τέλος της προσπάθειας επικρατήσουν οι λαϊκιστές από όλο το πολιτικό φάσμα τότε θα έχουν χαθεί οι θυσίες της τελευταίας τετραετίας
Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται: Πως θα πάει ο Σαμαράς στις διπλές εκλογές; Με ποιους άσους στο μανίκι του; Πώς εν πάση περιπτώσει θα πείσει τον κόσμο ότι δεν πρέπει να οδηγηθεί η χώρα σε πολιτική κρίση η οποία θα προέλθει ύστερα από ένα οδυνηρό αποτέλεσμα σε δημοτικές και ευρωεκλογές; Είναι πράγματι μια δύσκολη περίοδος κυρίως για τη ΝΔ η οποία αφενός έχει να αντιμετωπίσει τον άκρατο λαϊκισμό της αντιπολίτευσης και όλους όσοι έγιναν αντιμνημονιακή γιατί είναι μόδα κι αφετέρου διότι βρίσκεται στην κορυφή του τραπεζιού μιας πολύ δύσκολης, και ίσως τελικής, διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Και ο πρωθυπουργός καλείται να δημιουργήσει ένα όραμα, μια νέα εκκίνηση για τους Έλληνες η οποία θα βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα κι όχι σε βάσεις σαθρές οι οποίες θα καταρρεύσουν μόλις κλείσουν τα φώτα των εκλογών.
Πέραν των θεσμικών αλλαγών που σχεδιάζει ο Αντ. Σαμαράς, με πρώτη τη σταυροδοσία στις εκλογές, η οικονομία είναι ασφαλώς το βασικό θέμα κι εκεί θα παιχτεί όλο το παιχνίδι. Υπάρχουν και ισχυρά όπλα και αδυναμίες, όμως, είναι σαφές σε όλους πως έχει αρχίσει κάτι να αλλάζει. Όχι επικοινωνιακά, αλλά ουσιαστικά κι αυτό δεν πρέπει να χαθεί στις μυλόπετρες της πολιτικής αντιπαράθεσης ή σε μια κρίση… άλα Ιταλία.
Το σχέδιο του πρωθυπουργού για την οικονομία σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις βασίζεται κυρίως σε δύο σημεία:
Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της συμφωνίας με την τρόικα σε όλα τα ανοικτά ζητήματα, κάτι που θα σημάνει την ολοκλήρωση της παρουσίας της εδώ στην Ελλάδα, τουλάχιστον με τη μορφή που την ξέραμε μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο είναι η τελική διαπραγμάτευση για το χρέος σε συνδυασμό φυσικά με τις θετικές εξελίξεις στην οικονομία. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι το βασικό ατού της κυβέρνησης, όμως, υπάρχουν κι άλλα. Ουσιαστικά, το σχέδιο Σαμαρά μέχρι τις εκλογές και μετά από αυτές είναι:.
1.Ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και πληρωμή των δόσεων των δανειστών. Τη Δευτέρα ο Γ. Στουρνάρας πάει στο Eurogroup και θα έχει μια εικόνα για το πότε θα έρθουν πίσω οι τροικανοί. Θεωρείται δεδομένο ότι θα έρθουν πριν το επόμενο Eurogroup στις 10 Μαρτίου γιατί μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν κλείσει τα πάντα. Όπως όλα δείχνουν οι διαφορές δεν είναι αγεφύρωτες, αντιθέτως. Η τρόικα φαίνεται να υποχωρεί σε ότι αφορά τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, φαίνεται να έχει δεχθεί το κλείσιμο της ψαλίδας για το χρηματοδοτικό κενό της διετίας και φαίνεται να μην εγείρει άλλες απαιτήσεις για μέτρα, πέραν των αλλαγών που πρέπει να γίνουν με βάση τις συστάσεις του ΟΟΣΑ για απελευθέρωση των αγορών. Αν όλα κλείσουν μέχρι 10 Μαρτίου τότε η δόση περί τα 10 δις θα εγκριθεί και θα εκταμιευτεί κανονικά μέσα στον Απρίλιο.
2.Μετά το Πάσχα και συγκεκριμένα στις 23 Απριλίου η Eurostat θα έχει ανακοινώσει το πλεόνασμα της Ελλάδας. Να θυμίσουμε ότι η τρόικα μιλούσε για μηδέν πλεόνασμα το 2013, η Αθήνα είχε ξεκινήσει με πρόβλεψη για 200-250 εκατ., ανέβηκε στα 812 εκατ. ενώ τώρα οι πληροφορίες λένε ότι θα είναι πολύ πάνω από 1,5 δις ευρώ με το οικονομικό επιτελείο να τονίζει το «πολύ πάνω». Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο για «κοινωνικό μέρισμα» 1 δις ευρώ το οποίο θα μοιραστεί σε διάφορες κοινωνικές ομάδες που αδικήθηκαν κατάφωρα. Δεν είναι καθόλου «καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς», είναι το μοίρασμα ενός ποσού που συγκεντρώθηκε από τις θυσίες όλων.
3.Με αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα και με την ύφεση να υποχωρεί και στατιστικά, δηλαδή να βρισκόμαστε πιο κοντά σε φάση ανάπτυξης η Ελλάδα θα ριχτεί στη μάχη της διαπραγμάτευσης. Υπάρχει, ωστόσο, ένας ακόμη σταθμός που λέγεται «έξοδος στις αγορές». Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γ. Στουρνάρας και το οικονομικό επιτελείο έχουν καταστρώσει ένα σχέδιο εξόδου στις αγορές με σκοπό την άντληση ενός ποσού, όχι κατ’ ανάγκη μεγάλου. Ακόμη κι 1 ή 2 δις ευρώ με υψηλό επιτόκιο θα είναι το σήμα για την ολική επαναφορά της ελληνικής οικονομίας. Κάποιοι λένε: «μα γιατί να πάει η Ελλάδα σε δανεισμό με 6%,7% ή 8% και να μην πάρει λεφτά από τον ESM με 1%,2% ή 3%». Αυτό είναι σωστό μεν αλλά δεν είναι πραγματικό δίλημμα διότι μια επιτυχημένη έκδοση ομολόγων έστω και με υψηλό επιτόκιο θα βάλει την Ελλάδα ξανά στο χάρτη των αγορών. Θα ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη που χρειάζεται ώστε τα spreads να αποκλιμακωθούν κι άλλο και να φτάσουν σε αποδεκτά επίπεδα. Μπορεί η Ελλάδα να «χάσει» προσωρινά με κάποιο υψηλό επιτόκιο αλλά θα έχει κερδίσει πολλά περισσότερα.
4.Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της διαπραγμάτευσης για τη βιωσιμότητα του χρέους. Όπως φαίνεται, έχει συμφωνηθεί να πάει η συζήτηση για μετά τις εκλογές ώστε να μην ακούγεται στην προεκλογική περίοδο το ζήτημα της Ελλάδας. Αν χρειάζεται νέο δάνειο, αν θα γίνει νέο κούρεμα κ.λπ. Είναι άλλωστε κατανοητό ότι δε μπορεί καμιά χώρα να πάει σε εκλογές και ταυτόχρονα να μιλά για νέα δάνεια ή για απώλειες από ενδεχόμενο κούρεμα. Οπότε η συζήτηση μεταφέρεται για τα τέλη Μαΐου, αρχές Ιουνίου και σίγουρα θα πρόκειται για «καυτό» καλοκαίρι. Οι πληροφορίες, όμως, αναφέρουν ότι έχει συμφωνηθεί με την ελληνική κυβέρνηση να υπάρξει πριν τις εκλογές μια ξεκάθαρη δέσμευση από τους δανειστές για ελάφρυνση του χρέους, στο πλαίσιο βεβαίως της αναγνώρισης του πλεονάσματος και των υπολοίπων βελτιώσεων της ελληνικής οικονομίας. Μια ξεκάθαρη και απόλυτη στήριξη των ελληνικών προσπαθειών είναι βεβαίως το ελάχιστο, όμως, είναι και η αρχή για μείωση του χρέους χωρίς προαπαιτούμενα, μέτρα και άλλες θυσίες. Με όλα αυτά τα δεδομένα θα πάει η κυβέρνηση στις εκλογές θέτοντας ένας βασικό δίλημμα. «Χαραμίζουμε ότι χτίσαμε τόσο καιρό, βάζοντας την Ελλάδα σε περιπέτειες; Ή μήπως κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα με τη χώρα για πρώτη φορά χωρίς ύφεση, με πρωτογενές πλεόνασμα που μοιράστηκε στον κόσμο και με τους δανειστές έτοιμους να πουν το μεγάλο «ναι» για ελάφρυνση του χρέους;»
Ο κόσμος βλέπει και κρίνει. Μπορεί να είναι απογοητευμένος εξαιτίας των τόσων δεινών που έχει υποστεί, όμως, αντιλαμβάνεται ότι αν στο τέλος της προσπάθειας επικρατήσουν οι λαϊκιστές από όλο το πολιτικό φάσμα τότε θα έχουν χαθεί οι θυσίες της τελευταίας τετραετίας. Έτσι θα ψηφίσουν οι Έλληνες στις δημοτικές και στις ευρωεκλογές αλλά και με βασικό σκεπτικό ότι αφενός στις πρώτες κρίνεται η τύχη της Αυτοδιοίκησης και αφετέρου ότι στις δεύτερες δεν πρέπει να επικρατήσουν οι ακραίες δυνάμεις που θέλουν τη διάλυση της Ευρωζώνης. Μόλις καταλάβει ο κόσμος, επίσης, ότι είναι καλύτερο να έχεις εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση που κάνει μεν λάθη αλλά που είναι η μοναδική ελπίδα για τη χώρα παρά σε τενεκέδες ξεγάνωτους που ακόμη δεν ξέρουν ούτε αν θέλουν ευρώ ή δραχμή, τότε μπορεί να επικρατήσει στις εκλογές η φωνή της λογικής.
Πέραν των θεσμικών αλλαγών που σχεδιάζει ο Αντ. Σαμαράς, με πρώτη τη σταυροδοσία στις εκλογές, η οικονομία είναι ασφαλώς το βασικό θέμα κι εκεί θα παιχτεί όλο το παιχνίδι. Υπάρχουν και ισχυρά όπλα και αδυναμίες, όμως, είναι σαφές σε όλους πως έχει αρχίσει κάτι να αλλάζει. Όχι επικοινωνιακά, αλλά ουσιαστικά κι αυτό δεν πρέπει να χαθεί στις μυλόπετρες της πολιτικής αντιπαράθεσης ή σε μια κρίση… άλα Ιταλία.
Το σχέδιο του πρωθυπουργού για την οικονομία σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις βασίζεται κυρίως σε δύο σημεία:
Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της συμφωνίας με την τρόικα σε όλα τα ανοικτά ζητήματα, κάτι που θα σημάνει την ολοκλήρωση της παρουσίας της εδώ στην Ελλάδα, τουλάχιστον με τη μορφή που την ξέραμε μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο είναι η τελική διαπραγμάτευση για το χρέος σε συνδυασμό φυσικά με τις θετικές εξελίξεις στην οικονομία. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι το βασικό ατού της κυβέρνησης, όμως, υπάρχουν κι άλλα. Ουσιαστικά, το σχέδιο Σαμαρά μέχρι τις εκλογές και μετά από αυτές είναι:.
1.Ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και πληρωμή των δόσεων των δανειστών. Τη Δευτέρα ο Γ. Στουρνάρας πάει στο Eurogroup και θα έχει μια εικόνα για το πότε θα έρθουν πίσω οι τροικανοί. Θεωρείται δεδομένο ότι θα έρθουν πριν το επόμενο Eurogroup στις 10 Μαρτίου γιατί μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν κλείσει τα πάντα. Όπως όλα δείχνουν οι διαφορές δεν είναι αγεφύρωτες, αντιθέτως. Η τρόικα φαίνεται να υποχωρεί σε ότι αφορά τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, φαίνεται να έχει δεχθεί το κλείσιμο της ψαλίδας για το χρηματοδοτικό κενό της διετίας και φαίνεται να μην εγείρει άλλες απαιτήσεις για μέτρα, πέραν των αλλαγών που πρέπει να γίνουν με βάση τις συστάσεις του ΟΟΣΑ για απελευθέρωση των αγορών. Αν όλα κλείσουν μέχρι 10 Μαρτίου τότε η δόση περί τα 10 δις θα εγκριθεί και θα εκταμιευτεί κανονικά μέσα στον Απρίλιο.
2.Μετά το Πάσχα και συγκεκριμένα στις 23 Απριλίου η Eurostat θα έχει ανακοινώσει το πλεόνασμα της Ελλάδας. Να θυμίσουμε ότι η τρόικα μιλούσε για μηδέν πλεόνασμα το 2013, η Αθήνα είχε ξεκινήσει με πρόβλεψη για 200-250 εκατ., ανέβηκε στα 812 εκατ. ενώ τώρα οι πληροφορίες λένε ότι θα είναι πολύ πάνω από 1,5 δις ευρώ με το οικονομικό επιτελείο να τονίζει το «πολύ πάνω». Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο για «κοινωνικό μέρισμα» 1 δις ευρώ το οποίο θα μοιραστεί σε διάφορες κοινωνικές ομάδες που αδικήθηκαν κατάφωρα. Δεν είναι καθόλου «καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς», είναι το μοίρασμα ενός ποσού που συγκεντρώθηκε από τις θυσίες όλων.
3.Με αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα και με την ύφεση να υποχωρεί και στατιστικά, δηλαδή να βρισκόμαστε πιο κοντά σε φάση ανάπτυξης η Ελλάδα θα ριχτεί στη μάχη της διαπραγμάτευσης. Υπάρχει, ωστόσο, ένας ακόμη σταθμός που λέγεται «έξοδος στις αγορές». Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γ. Στουρνάρας και το οικονομικό επιτελείο έχουν καταστρώσει ένα σχέδιο εξόδου στις αγορές με σκοπό την άντληση ενός ποσού, όχι κατ’ ανάγκη μεγάλου. Ακόμη κι 1 ή 2 δις ευρώ με υψηλό επιτόκιο θα είναι το σήμα για την ολική επαναφορά της ελληνικής οικονομίας. Κάποιοι λένε: «μα γιατί να πάει η Ελλάδα σε δανεισμό με 6%,7% ή 8% και να μην πάρει λεφτά από τον ESM με 1%,2% ή 3%». Αυτό είναι σωστό μεν αλλά δεν είναι πραγματικό δίλημμα διότι μια επιτυχημένη έκδοση ομολόγων έστω και με υψηλό επιτόκιο θα βάλει την Ελλάδα ξανά στο χάρτη των αγορών. Θα ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη που χρειάζεται ώστε τα spreads να αποκλιμακωθούν κι άλλο και να φτάσουν σε αποδεκτά επίπεδα. Μπορεί η Ελλάδα να «χάσει» προσωρινά με κάποιο υψηλό επιτόκιο αλλά θα έχει κερδίσει πολλά περισσότερα.
4.Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της διαπραγμάτευσης για τη βιωσιμότητα του χρέους. Όπως φαίνεται, έχει συμφωνηθεί να πάει η συζήτηση για μετά τις εκλογές ώστε να μην ακούγεται στην προεκλογική περίοδο το ζήτημα της Ελλάδας. Αν χρειάζεται νέο δάνειο, αν θα γίνει νέο κούρεμα κ.λπ. Είναι άλλωστε κατανοητό ότι δε μπορεί καμιά χώρα να πάει σε εκλογές και ταυτόχρονα να μιλά για νέα δάνεια ή για απώλειες από ενδεχόμενο κούρεμα. Οπότε η συζήτηση μεταφέρεται για τα τέλη Μαΐου, αρχές Ιουνίου και σίγουρα θα πρόκειται για «καυτό» καλοκαίρι. Οι πληροφορίες, όμως, αναφέρουν ότι έχει συμφωνηθεί με την ελληνική κυβέρνηση να υπάρξει πριν τις εκλογές μια ξεκάθαρη δέσμευση από τους δανειστές για ελάφρυνση του χρέους, στο πλαίσιο βεβαίως της αναγνώρισης του πλεονάσματος και των υπολοίπων βελτιώσεων της ελληνικής οικονομίας. Μια ξεκάθαρη και απόλυτη στήριξη των ελληνικών προσπαθειών είναι βεβαίως το ελάχιστο, όμως, είναι και η αρχή για μείωση του χρέους χωρίς προαπαιτούμενα, μέτρα και άλλες θυσίες. Με όλα αυτά τα δεδομένα θα πάει η κυβέρνηση στις εκλογές θέτοντας ένας βασικό δίλημμα. «Χαραμίζουμε ότι χτίσαμε τόσο καιρό, βάζοντας την Ελλάδα σε περιπέτειες; Ή μήπως κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα με τη χώρα για πρώτη φορά χωρίς ύφεση, με πρωτογενές πλεόνασμα που μοιράστηκε στον κόσμο και με τους δανειστές έτοιμους να πουν το μεγάλο «ναι» για ελάφρυνση του χρέους;»
Ο κόσμος βλέπει και κρίνει. Μπορεί να είναι απογοητευμένος εξαιτίας των τόσων δεινών που έχει υποστεί, όμως, αντιλαμβάνεται ότι αν στο τέλος της προσπάθειας επικρατήσουν οι λαϊκιστές από όλο το πολιτικό φάσμα τότε θα έχουν χαθεί οι θυσίες της τελευταίας τετραετίας. Έτσι θα ψηφίσουν οι Έλληνες στις δημοτικές και στις ευρωεκλογές αλλά και με βασικό σκεπτικό ότι αφενός στις πρώτες κρίνεται η τύχη της Αυτοδιοίκησης και αφετέρου ότι στις δεύτερες δεν πρέπει να επικρατήσουν οι ακραίες δυνάμεις που θέλουν τη διάλυση της Ευρωζώνης. Μόλις καταλάβει ο κόσμος, επίσης, ότι είναι καλύτερο να έχεις εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση που κάνει μεν λάθη αλλά που είναι η μοναδική ελπίδα για τη χώρα παρά σε τενεκέδες ξεγάνωτους που ακόμη δεν ξέρουν ούτε αν θέλουν ευρώ ή δραχμή, τότε μπορεί να επικρατήσει στις εκλογές η φωνή της λογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου