Τα σενάρια είναι πολλά, οι συζητήσεις έντονες, το παρασκήνιο πλούσιο. Αν πιστέψουμε ότι ξένες και εγχώριες δυνάμεις, οικονομικά, επιχειρηματικά ή πολιτικά λόμπι μπορούν και διαμορφώνουν συνθήκες διάλυσης μιας κυβέρνησης, τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πνέει τα λοίσθια. Εγκλωβισμένος στις ιδεοληψίες του και την κνίτικη νοοτροπία του ο πρωθυπουργός δεν μπορεί, μέχρι στιγμής, να σταθεί στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Και οδηγεί στο γκρεμό μαζί μ’ αυτόν και τη χώρα. Έτσι, λοιπόν απηυδισμένοι από την κυβέρνηση Έλληνες και ξένοι με ισχύ και λόγο βλέπουν ότι δεν πάει άλλο. Αν η χώρα καταρρεύσει, αν χρεοκοπήσει θα κάνει χρόνια να σταθεί στα πόδια της. Ακούγοντας όλοι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν άκριτα για πιστωτικό γεγονός, για χρεοκοπία, για δραχμή, για έξοδο από την Ευρώπη και στροφή στην… Κίνα και τη Ρωσία, αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για ανθρώπους που έχουν πραγματική αποστολή να καταστρέψουν την Ελλάδα. Τα ψωμιά τους, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο φαίνεται ότι είναι πλέον λίγα.
Το επόμενο χρονικό διάστημα, άντε και μέχρι τον Ιούνιο ο κ. Τσίπρας πρέπει να αποφασίσει τι θέλει ο ίδιος για τον εαυτό του και τι για τη χώρα του. Οι επιλογές του δεν είναι πολλές καθώς έχασε την ευκαιρία να αλλάξει πολλά πράγματα όταν ανέλαβε την εξουσία. Αλλά με τους Βαρουφάκηδες που ο ίδιος επέλεξε είναι δεδομένο ότι θα πληρώσει για τα λάθη του. Αν θα ήθελε κανείς να εκτιμήσει τις πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες βεβαίως συνδέονται με τις οικονομικές, θα έλεγε ότι η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός από τον οποίο όλοι ζητούν να αναλάβει πρωτοβουλίες, έχει συγκεκριμένα περιθώρια ελιγμών. Τα σενάρια που «παίζουν» είναι προς το παρόν τρία, χωρίς να αποκλείονται και άλλες πιο… ακραίες περιπτώσεις...
1.Το πρώτο σενάριο είναι ο έντιμος συμβιβασμός που τελευταία έγινε… επώδυνος. Δηλαδή να οδηγηθεί σε συμφωνία με σκληρά μέτρα, με υποχωρήσεις και με πλήρη ανατροπή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας τότε θα πρέπει να εξηγήσει πώς θα έχει γίνει… μνημονιακός και θα πρέπει να αναμετρηθεί με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Ακόμη κι αν στη Βουλή βρει τη στήριξη των άλλων κομμάτων που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, είναι αδύνατο να σταθεί για πολύ αυτή η κυβέρνηση. Θα… «λακίσουν» από εδώ κι από εκεί ακραίοι και ψεκασμένοι.
2.Το δεύτερο σενάριο είναι να μην αντέξουν οι ώμοι του να πάει αυτός σε συμφωνία και να εγκαταλείψει την κυβέρνηση. Τότε παίζει το σενάριο του σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας με πρόσωπα που θα μπορέσουν να κλείσουν τις εκκρεμότητες με τους δανειστές και κυρίως που δεν θα είναι… Βαρουφάκηδες. Θα μπορούσε να είναι μια κυβέρνηση με συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, όπως εκείνη του Παπαδήμου που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ο Τσίπρας θα λέει ότι δεν υπόγραψε κανένα μνημόνιο, θα μείνει στην άκρη για να υπογράψουν άλλοι τη σωτηρία της Ελλάδας και αυτός θα ξαναέρθει σαν σωτήρας. Είναι η λογική του «δειλού» που στο γνωστό chicken game την κοπανάει την τελευταία στιγμή γιατί δεν έχει τα κότσια να αντέξει μέχρι τέλους. Έχουν ακουστεί πολλά ονόματα για τη θέση του πρωθυπουργού, όπως ο Αβραμόπουλος, ο Στουρνάρας, ο Προβόπουλος ή ακόμη και ο Δραγασάκης. Τι θα γίνει θα το μάθουμε σύντομα.
3.Υπάρχει και το σενάριο που λέγεται «επιχείρηση Κούγκι». Ο Τσίπρας δεν πάει σε συμφωνία, η χώρα βαράει χρεοκοπία και όλα παίρνουν το δρόμο της καταστροφής. Είναι το σενάριο του τρόμου που η πλειοψηφία δε θέλει να ακούει. Αν ο Τσίπρας θέλει να γίνει ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας δεν έχει παρά να το δοκιμάσει. Τότε το ελικόπτερο δεν θα του φτάνει να φύγει από το Μαξίμου.
Υπάρχουν βεβαίως και τα υποσενάρια. Όπως η επιλογή των πρόωρων εκλογών μέσα στον Ιούνιο και πριν ξεκινήσουν τα μπάνια του λαού. Υπάρχει και αυτό του δημοψηφίσματος το οποίο μπορεί να γίνει μέσα σε 15 ημέρες από την ανακοίνωσή του.
Στην πρώτη περίπτωση ο Τσίπρας πάει με λίστα, διώχνει τους ακραίους και ζητά από το λαό να τον ψηφίσει για να εφαρμόσει μια σκληρή συμφωνία θέλοντας να δείξει ότι αυτός είναι ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και διαμορφώνει την ατζέντα. Έχει μια αδυναμία το σενάριο: Γιατί να αναβαπτιστεί μια λαϊκή εντολή που δόθηκε ξεκάθαρα πριν τρεις μήνες αλλά και πώς θα πάμε στις κάλπες; Γιατί αν πάμε με άδειες τράπεζες τότε ο Τσίπρας και η παρέα του θα ψάχνουν τρύπες να κρυφτούν καθώς θα έχουν καταστρέψει την Ελλάδα και θα έχουν ξεμπροστιαστεί ακόμη και μπροστά σ’ αυτούς που τους πίστεψαν.
Το δεύτερο υποσενάριο του δημοψηφίσματος «παίζει» πολύ έντονα, το προωθούν όλο και περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα είναι… ποιο θα είναι το ερώτημα και τι σκοπιμότητα έχει; Θα αλλάξει τίποτε; Αμφίβολο εκτός αν ο Τσίπρας έχει τη βούληση να ξεκαθαρίσει το κόμμα του.
Όπως αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για τη χώρα. Έχουμε πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρει κανέναν αν θα υπάρχει ως κόμμα ή θα επιστρέψει στο 4%. Το μείζον θέμα είναι να συνεχίσει η Ελλάδα να υπάρχει και να υποστεί ο ελληνικός λαός τις λιγότερες συνέπειες.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου