Δεν νομίζω ότι υπάρχει νοήμων Έλληνας, που να μην έχει αντιληφθεί ότι η χώρα πνέει τα λοίσθια. Οι πολίτες της πνέουν τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, ψυχολογικά λοίσθια, επίσης. Τρεις μήνες εικονικών διαπραγματεύσεων, έχουν σκοτώσει όποια ικμάδα και ενέργεια είχε η οικονομία και οι Έλληνες.
Στο μυαλό της Κυβερνώσας Αριστεράς, έχουν μπλεχτεί η ρεβάνς του ’49, το σύνδρομο του υπαρκτού σοσιαλισμού και το σύνδρομο underdog, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ. Όλα αυτά που απολαμβάνανε ως αντιπολίτευση. Και τώρα, ήρθε η προσγείωση στην πραγματικότητα, την οποία αρνούνται να αποδεχτούν.
Η ρίζα των ατέρμονων διαπραγματεύσεων, βρίσκεται στην αντίφαση που υπάρχει μεταξύ πολιτικής υπαρκτού σοσιαλισμού, και θεσμοθετημένων κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης.
Για να δεχτούν αυτά που ζητάει ο καθένας Υπουργός μας από τους Εταίρους μας, πρέπει να αναθεωρηθεί σε αρκετά σημεία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα η Ευρωζώνη. Αυτό ζητάει η Ελληνική Κυβέρνηση και κάποια άλλα, που έρχονται από το παρελθόν: Κρατισμό, ελεγχόμενη ενημέρωση, κατευθυνόμενη ισοπεδωτική παιδεία, δίωξη των «αντιφρονούντων». Πόσο εφικτό είναι αυτό;
Παρά την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα ποτέ δεν είχε ελεύθερη οικονομική αγορά. Φτάσαμε στην χρεοκοπία, με 75% της οικονομίας μας να ανήκει στο κράτος. Το κράτος λοιπόν, πέρασε τις εξετάσεις του ως διαχειριστής του εθνικού μας πλούτου. Και ήταν αυτό που χρεοκόπησε την χώρα.
Κάποιος λοιπόν, πρέπει να ενημερώσει τους πολίτες για τα αποτελέσματα του Ελληνικού κρατισμού. Στρατιές διαχειριστών, σε αγαστή σύμπνοια με στρατιές συνδικαλιστών, συμπεριφέρθηκαν ως
άσωτοι υιοί ενός θνησιγενούς ιδιοκτήτη. Συμμετοχή του κράτους σε αποκρατικοποιήσεις, χωρίς ορθολογική εργασιακή νομοθεσία, δεν οδηγεί στην ανάπτυξη. Οι κυβερνόντες επικαλούνται ότι «ξένοι κρατικοί φορείς είναι αρκετοί από τους επίδοξους αγοραστές. Τί παραπάνω έχουν από εμάς;» Λοιπόν, έχουν κεφάλαιο για την αναβάθμιση και ανάπτυξη των επενδύσεων τους, έχουν ορθολογική εργασιακή νομοθεσία και κουλτούρα, και αποδεδειγμένα έχουν συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας τους, και όχι του εαυτού τους.
Παρατήρησα τον σχολιασμό του Πρωθυπουργού στην συνέντευξη του, σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις. Τις έθεσε στη βάση του τιμήματος πώλησης, δεν αναφέρθηκε στο τίμημα που απαιτείται να επενδυθεί, για να είναι βιώσιμες, ούτε στις θέσεις εργασίας που δημιουργούν. Με αυτή την προσέγγιση, δεν του δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει για ένα ευοίωνο μέλλον, ιδιαίτερα για τη νεολαία. Βασικά, εδώ και τρεις μήνες, ΚΑΝΕΙΣ από τους κυβερνόντες δεν μας έχει μιλήσει για το μέλλον, το όραμα, την ανάπτυξη. Πως δηλαδή θα προχωρήσουμε. Για το μόνο που ακούμε, είναι η κατακόκκινη γραμμή άμυνας του ουτοπικού προγράμματος της Θεσσαλονίκης, όπου οι τωρινοί άξιοι διαπραγματευτές, θα αντλούνε δάνεια για να ζούμε, χωρίς καμία υποχρέωση, ούτε σε δανειστές, ούτε στην πατρίδα, ούτε στις νέες γενιές. Άλλωστε, η (μέχρι εμμονής) επιμονή των κυβερνώντων, να παρουσιάσουν την τρίμηνη Κυβέρνησή τους, ως την περίοδο που όλοι οι Έλληνες έχουν γίνει χαλαροί, αισιόδοξοι, ευτυχισμένοι και γελαστοί, είναι επιτυχημένη αντιγραφή του Τσαρικού Χωριού Πότεμκιν (βλ. en.m.Wikipedia.org “The Potemkin village” – αξίζει να το διαβάσετε).
Όποιοι κάνουν κριτική, όποιοι κάνουν την πραγματική ενημέρωση ή είναι «αντιφρονούντες», καταγγέλλονται και διασύρονται «ως εχθροί και υπονομευτές»!
Προσωπικά, θεωρώ πολύ πιο επικίνδυνη (από την οικονομία) την διάβρωση που επιχειρείται στην εκπαίδευση, την πρωτόγονη πια, διαστρέβλωση της ενημέρωσης, την επιχείρηση φίμωσης των μη φιλικών ΜΜΕ και το κλείσιμο των ενημερωτικών sites με το 20% φόρο που επιβάλλουν στις διαφημίσεις τους.
Αλλά, η Ευρώπη, στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δηλώνει ότι θέλει να παραμείνει, έχει υποχρεώσεις, κανόνες, νόμους, αρχές, αξίες κα ζητά σεβασμό στην δημοκρατία και ελευθερία του λόγου.
Η Κυβέρνηση ζητά πολιτική λύση. Μια πολιτική λύση (όπως την ζητάμε) απαιτεί καταστρατήγηση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας. Ζητάμε δηλαδή από τους Θεσμούς που έχουν θεσμοθετήσει αυτή τη νομοθεσία, να την παραβούν!!
Αν πραγματικά η Κυβέρνηση ήθελε να κρατήσει την χώρα στην Ευρώπη, θα έπρεπε να έχει εισηγηθεί το δικό της Ευρωπαϊκό αφήγημα για την Ελλάδα. Θα είχε εισηγηθεί το Ευρωπαϊκό μέτρο, στα μέτρα που «διαπραγματεύεται» εδώ και μήνες.
Αν κάποιος θέλει να γίνει ο σύγχρονος Ευρωπαίος Σπάρτακος, είναι καλύτερα να ξεκινήσει ως Ζακ Ντελόρ. Έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει.
Η κ. Νίκη Τζαβέλα είναι πρώην Ευρωβουλευτής
Πηγή:www.capital.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου