Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Γιάννης Λοβέρδος: Σύριζα και συλλογική αυταπάτη...

Για μενα ο Τσιπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν οτι το πιο παλιο, αντιδραστικό, ξεπερασμένο, αρτηριοσκληρωτικο υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό σημερα. Δεν θέλουν να αλλάξει το παραμικρο. Επιδιώκουν ενα κρατος- πατερούλη που θα τα ελέγχει ολα στην κοινωνία μας και στην οικονομια μας μέσω ενος κόμματος- αφέντη, κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών και συντεχνιων. Το δυστύχημα για τη χωρα ειναι οτι το νέο, το ρηξικέλευθο, το ριζοσπαστικό που θα προκαλέσει την αναγέννηση της πατρίδας μας βρίσκεται ακομα στα σπαργανα. Και θα πάρει χρονο μέχρις ότου γινει κυρίαρχη ιδεολογική και πολιτικη δύναμη. Αλλα θα γινει αργότερα η γρηγορότερα. Διότι ο κρατικιστικος λαϊκισμός πεθαίνει. Βρίσκεται στο ψυχορραγημα του. Και γι αυτο ομως βραχυπρόθεσμα μπορει να αποβεί επικίνδυνος...
Εχω την αίσθηση ότι έχει προχωρήσει τόσο βαθιά η συλλογική αυταπάτη κι ο συλλογικός παραλογισμός μας που επιτρέπει σε αυτούς τους απατεώνες που μας κυβερνούν να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα, και κανείς να μην αντιδρά. Εχουμε προφανώς αποδεχτεί πλήρως την θυματοποίηση μας
Να είμαστε ειλικρινείς. Η έρευνα του ΠΑΜΑΚ για το Σκάϊ δεν είναι ιδιαίτερα αρνητική για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα.Κι ούτε ιδιαίτερα θετική για τη ΝΔ που ναι μεν έχει προβάδισμα 10 μονάδων αλλά το ποσοστό των 27,5% είναι μικρότερο από το πραγματικό ποσοστό που έλαβε στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Δεν είναι τόσο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει ένα ποσοστό στο 17,5%. Αλλά το κυριότερο είναι ότι την φθορά του δεν την εκμεταλλεύεται ούτε η ΝΔ ούτε άλλο κόμμα. ΟΙ δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση αποστασιοποιούνται αλλά δεν επιλέγουν άλλο κόμμα. Είναι σε στάση αναμονής. Κι υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί και να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως, προϊόντος του χρόνου και των αδιεξόδων, που δημιουργούνται στην οικονομία και την κοινωνία, εκτιμώ ότι αυτό θα αλλάζει εις βάρος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Ισως και γρηγορότερα από ότι κάποιοι προβλέπουν. Θεωρώ ότι με το νέο χρόνο, η κατάσταση θα είναι πολύ δυσμενής για την κυβέρνηση. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι σημαντικοί παράγοντες που δεν πρέπει να παραβλέπουμε:

1. Η απέχθεια μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος προς τα κόμματα, που στο παρελθόν είχαν κυβερνήσει, δηλαδή τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, παραμένει κι είναι ακόμα ισχυρή
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να έχει την, έστω και χωρίς ενθουσιασμό πλέον, υποστήριξη εκείνων που προσπορίζονται οφέλη από τον κρατικό κορβανά, ιδίως των δημοσίων υπαλλήλων. Κι όσων ευελπιστούν ακόμα ότι θα προσληφθούν με τον έναν η τον άλλον τρόπο στο Δημόσιο
3. Η ΝΔ, μολονότι απέκτησε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική ηγεσία, ακόμα δεν έχει κατορθώσει να πείσει ότι αποτελεί μια δυναμική εναλλακτική επιλογή.
4. Ο πολιτικός λόγος της παραμένει ακόμα αδύναμος. Και σε αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι η ουσιαστική, εσωκομματική αντιπολίτευση προς την ηγεσία του Κυρ. Μητσοτάκη δεν ενστερνίζεται τις αξίες και τις απόψεις του. Και συνεχίζει, έστω και με την απουσία της, να υπονομεύει εμμέσως τον ηγετικό του ρόλο.
5. Και το σημαντικότερο: Η ιδεολογική επικυριαρχία της αριστεράς, που οικοδομήθηκε επί δεκαετίες μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, παραμένει.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, αν κι ηττημένη του Εμφυλίου, η αριστερά κέρδισε στον χώρο των ιδεών και μπόρεσε να επικρατήσει παντού στους κοινωνικούς αγώνες, στον πολιτισμό, στη τέχνη, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, ως δήθεν η "προοδευτική, ευαίσθητη κοινωνικά και ανθρώπινη παράταξη". Αυτό φυσικά δεν ισχύει.Αλλά η εντύπωση αυτή παραμένει ακόμα ριζωμένη βαθιά σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Εστω κι αν, όσο περνά ο καιρός, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι εκτιμώ ότι θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν τη φενάκη τους. Πάντως σήμερα, η ιδεολογική επικυριαρχία της αριστεράς, που είναι μιά ακραία κρατικιστική και λαϊκίστικη παράταξη, εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας, συνεχίζει να υφίσταται στην ελληνική πραγματικότητα, που δεν είναι, κακά τα ψέματα, ευρωπαϊκή χώρα. Κι αυτό είναι άκρως οδυνηρό για την πατρίδα μας.
6. Είναι όμως και γεγονός. Γι' αυτό εκτιμώ ότι ο μόνος τρόπος που η ΝΔ μπορεί να αναστρέψει αυτή την κατάσταση, είναι ένας ουσιαστικός και μακροχρόνιος ιδεολογικο-πολιτικός αγώνας. Που προϋποθέτει τα στελέχη της να βρεθούν παντού, ακόμα και στις λαϊκές γειτονιές και να μεταφέρουν το πραγματικό μήνυμα της αλλαγής και της προόδου που δεν μπορεί να είναι άλλο από τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, από μια ανοιχτή κοινωνία, από μια ελεύθερη αγορά, από ένα σύγχρονο κράτος, από μια Δημόσια Διοίκηση, απαλλαγμένη από την γραφειοκρατία και τη διαφθορά, από ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, λογικό αποτελεσματικό. Υπάρχουν όμως τα πρόσωπα εκείνα, που μπορούν να αναλάβουν αυτή την τιτάνια προσπάθεια για την αλλαγή πρώτα από όλα τη νοοτροπίας μιας ολόκληρης κοινωνίας; Πολύ φοβάμαι πως όχι

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009669155303&fref=nf

Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: