Με απελπισμένες διαπραγματεύσεις της τελευταίας –κυριολεκτικά- στιγμής, προσπαθεί ο Αλέξης Τσίπρας να «κερδίσει κάτι» από τους εταίρους μας, για να το παρουσιάσει ως «διευθέτηση του χρέους» και να προσθέσει λίγο ακόμη χρόνο παραμονής του στην εξουσία.
Στην πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός, προσπαθεί να ξαναφέρει την οικονομία στην κατάσταση στην οποία την παρέλαβε πριν από ακριβώς δυόμιση χρόνια.
Προσπαθεί να εκδώσει ένα μικρό ομόλογο για να θεωρηθεί «δοκιμαστική έξοδος στις αγορές» και να χρηματοδοτήσει τις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων που ισοδυναμούν με ψήφους, από τα δανεικά των εταίρων.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα οδηγεί τη χώρα στην υπογραφή ενός ακόμη οδυνηρού Μνημονίου που θα καλύπτει τις δανειακές ανάγκες της χώρας από το καλοκαίρι του 2018 μέχρι το 2021.
Ελπίζει μέσα σ’ αυτό το Μνημόνιο να περιληφθούν ορισμένες «διευκολύνσεις» για τις πολύ δύσκολες χρονιές του 2022 και 2023 επειδή τότε λήγει η 10ετής περίοδος χάριτος που είχε πάρει η Ελλάδα το 2012.
Η Πρώτη Φορά Αριστερά παρέλαβε τη χώρα με δημόσιο Χρέος ύψους
319 δις Ευρώ.
Σήμερα το Χρέος έχει ξεπεράσει τα 326 δις παρά το γεγονός ότι οι πολίτες έχουν ήδη πληρώσει σκληρά φορομπηχτικά μέτρα και περικοπές ύψους 9,4 δις Ευρώ.
Στα τέλη του 2014, οι δανειστές περίμεναν πως το δημόσιο χρέος της χώρας θα μειωνόταν ως το 2022 στα 270 εκατομμύρια!
Σήμερα οι ίδιοι δανειστές προβλέπουν πως το Χρέος της χώρας που έχει ήδη αυξηθεί, θα αυξηθεί κι άλλο, τουλάχιστον στα 337 δισεκατομμύρια, ως το 2022.
Προσλήψεις -δαπάνες –ληξιπρόθεσμα
Μέσα σε δυόμιση χρόνια, η ΠΦΑ Κυβέρνηση προχώρησε σε 40.000 επιπλέον προσλήψεις στο Δημόσιο, ανεβάζοντας τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων σε 700.000 περίπου από 660.000 που παρέλαβε.
Το κόστος αυτών (μόνο) των προσλήψεων για τον Έλληνα φορολογούμενο ξεπερνά το 1,2 δις Ευρώ.
Όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Αλέξης Τσίπρας, η ελληνική οικονομία –ήταν σε όλους φανερό- βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης.
Κατά το τρίτο τρίμηνο του 2014, η Ελλάδα είχε τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Επικρατούσε –συγκρατημένη φυσικά- αισιοδοξία αλλά οι τράπεζες ήταν ανοικτές, χωρίς μεγάλες εκροές καταθέσεων, χωρίς capital control και πλήρως ανακεφαλαιοποιημένες.
Δυόμιση χρόνια αργότερα, η Ελλάδα είναι η μοναδική οικονομία της Ευρωζώνης με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, έχοντας ήδη συμπληρώσει 2 ακόμη χρόνια στασιμότητας και ύφεσης.
Εκτός από το εξωτερικό δημόσιο χρέος υπάρχει και το εσωτερικό δημόσιο χρέος.
« Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά, τα «ληξιπρόθεσμα» του δημοσίου, δηλαδή το άτυπο εσωτερικό χρέος που παρέλαβε, ήταν 9 δισεκατομμύρια. Όταν έφυγε τα ληξιπρόθεσμα είχαν μειωθεί στα 3 δισεκατομμύρια! Με προοπτική να μηδενιστούν μέχρι τα μέσα του 2016. Χωρίς νέο δανεισμό…
Η κυβέρνηση Σαμαρά μείωσε τα «ληξιπρόθεσμα» κατά 6 δισεκατομμύρια σε δυόμιση χρόνια. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Τσίπρα, ενώ παρέλαβε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου στα 3 δισεκατομμύρια, σήμερα τις έχει εκτινάξει στα 8,4 δισεκατομμύρια σκι στο μεταξύ έχει δανειστεί κι άλλα 3,7 δισεκατομμύρια για να ξεπληρώσει «ληξιπρόθεσμα»…».
Με απλή αριθμητική, μέσα σε δυόμιση χρόνια, η κυβέρνηση Τσίπρα αύξησε τα «ληξιπρόθεσμα» κατά 11 δισεκατομμύρια τουλάχιστον!
Είναι δικαιολογημένη λοιπόν σήμερα, η αγωνία της σημερινής Κυβέρνησης να πείσει τους δανειστές για μια νέα «ρύθμιση χρέους».
Δεν μπορούν να πάνε σε εκλογές έχοντας επιβάλει τόσους φόρους, τόσο σκληρά μέτρα και με το Χρέος μεγαλύτερο απ’ ότι το παρέλαβαν.
Στα τέλη του 2014 οι ίδιοι οι δανειστές προέβλεπαν πως το 2014 ο λόγος «Χρέους προς ΑΕΠ» στην Ελλάδα θα πέσει στο 105% ως το 2022.
Θεωρούσαν τότε ότι το Χρέος είναι «βιώσιμο». Γι’ αυτό και –όπως ακριβώς έκαναν στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία- προσέφεραν στην Ελλάδα μια
«προληπτική πιστοληπτική γραμμή στήριξης» ώστε να βγει στις αγορές χωρίς τον φόβο κερδοσκοπικών πιέσεων.
Σήμερα οι ίδιοι δανειστές υποστηρίζουν πως το 2022 το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος θα παραμένει πάνω από το 155% του ΑΕΠ το 2022! Γι’ αυτό το θεωρούν τώρα πια «εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο»!
Οι δανειστές θεωρούσαν στα τέλη του 2014 (επί Σαμαρά) ότι το Ελληνικό χρέος θα μειωνόταν τα επόμενα χρόνια για τους εξής λόγους:
Υπολόγιζαν το κρατικό χαρτοφυλάκιο τραπεζικών μετοχών. Το Ελληνικό Κράτος μέσω του ΤΧΣ διατηρούσε μετοχές τραπεζών αξίας 20 δισεκατομμυρίων. Θα τις πουλούσε σε ιδιώτες και τα έσοδα θα μείωναν ισόποσα το Χρέος.Έξη μήνες αργότερα, με το που «έκλεισαν οι τράπεζες» επί Αλέξη Τσίπρα, το χαρτοφυλάκιο αυτό σχεδόν μηδενίστηκε! Τα χρήματα του ελληνικού λαού χάθηκαν, εξατμίσθηκαν…
Επί πλέον, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δανειστεί άλλα 5,5 δισεκατομμύρια για να νέα ανακεφαλαίωση τραπεζών. Νέα επιβάρυνση…
2. Επί Σαμαρά-Βενιζέλου, η Ελλάδα έπαιρνε πίσω τα «υπερκέρδη» των Κεντρικών Τραπεζών (από παλαιότερες αγορές ελληνικών ομολόγων κάτω από το άρτιο). Τα λεγόμενα ANFA’s και SMP’s… Είχε ήδη εισπράξει 4 δισεκατομμύρια από αυτά επί Σαμαρά. Επρόκειτο να εισπράξει άλλα 9,5 περίπου.
Η κυβέρνηση Τσίπρα με τους χειρισμούς Βαρουφάκη και μετά έχασε τα 7,5 δισεκατομμύρια από αυτά τα «υπερκέρδη» των ομολόγων.
Προσπαθεί τώρα η ΠΦΑ Κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει αυτά τα «υπερκέρδη» ως εγγύηση για την ικανοποίηση και αποπληρωμή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Η Ελλάδα έχασε ήδη δυόμιση χρόνια από την πορεία της προς την έξοδο από την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας της.
Οι αντοχές των Ελλήνων εξαντλούνται. Τα μετρητά στερεύουν. Επιχειρήσεις κλείνουν και δουλειές χάνονται. Η Ελλάδα έχασε την προοπτική της…
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου