Ακούω δεξιά και αριστερά εκνευρισμένους, εξοργισμένους, αγανακτισμένους να φωνάζουν και να λένε «δημοσιογράφοι, εφημερίδες, κανάλια υμνολογούν Μητσοτάκη» και μάλιστα να καταλήγουν με την ακραία θέση «είναι χούντα»!
Πρώτη ένσταση. Υπάρχουν κανάλια, ιδιωτικά μάλιστα, που στις πρωινές και σε άλλες πολιτικές εκπομπές φιλοξενούν εκπροσώπους της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να μην αναφέρω ονόματα. Και κάτι ακόμα. Η ΕΡΤ1 σε όλες τις αντίστοιχες, πολιτικές της εκπομπές, πάντα φιλοξενεί εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ. Μια ματιά είναι αρκετή για να πειστεί και ο πλέον φανατικός αντικυβερνητικός. Πάμε παρακάτω
Δεύτερη ένσταση. Αν είναι έτσι τότε γιατί η Νέα Δημοκρατία σε όλες τις δημοσκοπήσεις, προηγείται δεκαοκτώ μονάδες από το κόμμα του Τσίπρα; Τι είναι όλοι αυτοί; Νοσταλγοί της χούντας;
Και γιατί άραγε αυτός ο κόσμος εξακολουθεί ακόμα και τώρα, σε συνθήκες Πανδημίας, να προτιμάει, ανάμεσα στους δύο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Μπας και όλοι αυτοί είναι αυτοκτονικοί; Μπας και πρόκειται για μαζικό αυτοχειριασμό;
Θα σας πω εγώ ποιες είναι οι προωθητικές δυνάμεις που σπρώχνουν την Κυριάκο και που περιορίζουν την κυβερνητική ορατότητα του Αλέξη. Εχουμε και λέμε:
Ένα λοιπόν. Η σύγκριση καταλυτική. Οι πληγές νωπές. Η μνήμη ενεργή. Γιατί, σου λένε «σκέψου να μας κυβερνούσε ο Αλέξης!» Τι εννοούν; Τα νοσοκομεία σε κατάσταση απελπισίας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας σκέτη καταστροφή. Οι νεκροί στους δρόμους. Περίπου όπως στο Μπέργκαμο. Οι αποφάσεις σε ομηρία ατελείωτων, αλλά «παραγωγικών συζητήσεων». Τα ταμεία θα άδειαζαν από πληθώρα επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Και κοντά σε όλα αυτά, το «κλείσε-άνοιξε» θα ήταν πρώτο θέμα κάθε ημέρας. Σύγχυση, αυτοσχεδιασμός, ερασιτεχνισμός. Η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα
Δύο λοιπόν. Από που προκύπτουν αυτές οι σκέψεις; Μα φυσικά και κυρίως από το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα. Με απλά λόγια το μυαλό του κάθε πολίτη είναι στοιχειωμένο από εκείνο το δημοψήφισμα, το ρίσκο και την παραλίγο, την παρά γουρουνότριχα, έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη
Σκέψου να είχαμε φύγει. Σκέψου, τώρα μέσα σ αυτές τις πρωτόγνωρες τις ανατριχιαστικές συνθήκες, να ήμασταν μόνοι. Σκέψου να ζητιανεύαμε. Σκέψου τι θα είχε συμβεί έτσι και φεύγαμε. Χωρίς προστατευτική ομπρέλα, χωρίς ίχνος euro από την κεντρική ευρωπαική τράπεζα, χωρίς Βρυξέλες και Βερολίνο, σκέψου τι θα είχε συμβεί. Εικόνες ενός τριτοκοσμικού εφιάλτη
Τρία λοιπόν. Και τα αποτελέσματα; Είναι αλήθεια πως στο πρώτο ημίχρονο ο Κυριάκος αντέδρασε έγκαιρα και αποτελεσματικά. Είναι επίσης αλήθεια πως στο δεύτερο ημίχρονο, με το πιο σφοδρό και επιθετικό κύμα του Covid, σημειώθηκαν λάθη, παραλείψεις και ολιγωρίες. Όμως επίσης και αντικειμενικά, η Ελλάδα μέσα στις τρεις ευρωπαικές χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις
Όλα αυτά τριγυρίζουν στο μυαλό κάθε πολίτη. Το γεγονός πως ενώ η Γερμανία με τις 35. 000 ΜΕΘ σε κατάσταση απελπισίας, η πτωχή, μικρή Ελλάδα έχει καταφέρει να λειτουργεί με ανοικτά καταστήματα και Δημοτικά σχολεία
Πως να το εξηγήσω διαφορετικά. Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα. Από τον Αλέξη καλός ο Κυριάκος. Αυτή η προωθητική δύναμη του Μητσοτάκη. Η σύγκριση. Το παρελθόν του Αλέξη. Και τα αποτελέσματα τα ευρωπαικά. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου