Ελπιδοφόρα η επανεμφάνιση Σαμαρά

Βαρυσήμαντη Παρέμβαση στα εθνικά μας θέματα...

Από : i - Reporter

Μιλώντας στην εκπομπή "Αλλη Οψη" της ΝΕΤ που παρουσιάζει ο Μανώλης Κοττάκης ο πρώην υπουργός εξωτερικών, πρώην αρχηγός κόμματος, πρώην ευρωβουλευτής και σήμερα βουλευτής Α.Σαμαράς - μετά απο καιρό - πήρε θέση, για όλα όσα συμβαίνουν στα εθνικά μας θέματα.

- Την θέση Καραμανλή ότι αν δεν υπάρχει λύση - στο σκοπιανό - πάμε σε βέτο, την υποστήριξα δημόσια σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα στην προεκλογική περίοδο. Την απόρριψη Καραμανλή της διπλής ονομασίας, τη θεωρώ πάρα πολύ σημαντική. Γιατί δεν σας κρύβω ότι πριν από 16 χρόνια παραιτήθηκα ακριβώς για να μην υπάρχει διπλή ονομασία. Και σήμερα χαίρομαι που ο Καραμανλής επίσημα, όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση επίσης, δηλαδή σχεδόν το σύνολο της Βουλής, απορρίπτουν την διπλή ονομασία.

Και για μένα αυτό είναι μια δικαίωση. Τώρα πιστεύω πρακτικά, ότι οι Σκοπιανοί δεν θα δεχτούν αλλαγή στο εσωτερικό τους όνομα, δηλαδή στην Συνταγματική τους –όπως την λένε – ονομασία, ακόμα και αν δεχτούν την οποιαδήποτε διπλή ονομασία. Δεν θα δεχτούν αλλαγή στο εσωτερικό τους όνομα. Άρα αυτή η στρατηγική Καραμανλή, πιστεύω και εύχομαι ότι θα εκθέσει τα Σκόπια ως αδιάλλακτα, και θα ενισχύσει την επιχειρηματολογία για το βέτο. Αυτό άλλωστε το βλέπει κανείς αν δει και τις τελευταίες σπασμωδικές αντιδράσεις, όπως για παράδειγμα του Υπουργού των εξωτερικών τους, που είπε το απίστευτο αν όχι απίθανο, ότι ο λόγος που ο Καραμανλής σκληραίνει τη στάση του είναι γιατί υπάρχει στην Ελλάδα το ζήτημα Ζαχόπουλου.

- Η άποψή μου, είναι η άποψη που εξέφρασε από τότε και προς τον τότε υπουργό των Εξωτερικών -και γραπτώς μάλιστα- ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Θεωρώ από το 1992, και επιμένω γραπτά και προφορικά, ότι τα Σκόπια ως χώρα δεν μπορούν να σταθούν μακροχρόνια, γιατί μέσα τους, προκαλούν οι διαφορετικές εθνότητες που έχουν, την λεγόμενη πολιτική αστάθεια. Ακραία αστάθεια.

Ο Καραμανλής προειδοποιούσε για τον δύσκολο συνδυασμό δυνάμεων στην περιοχή. Και εννοούσε προφανώς, τις τρεις χώρες οι οποίες καιροφυλακτούν πάντα πίσω από τα Σκόπια. Και μιλάω για Αλβανία, Βουλγαρία και Σερβία. Αυτή τη θέση πίστεψα τότε. Και αυτή η θέση, που τότε ήταν μια θέση διορατική, σήμερα είναι μια θέση ασφαλής. Και είναι και η ρεαλιστική βάση για τη συνεννόηση που γίνεται.

Κοιτάξτε. Υπήρχε το Κόσσοβο. Το Κόσσοβο ήταν κομμάτι της Σερβίας. Το Κόσσοβο είχε Αλβανούς κατά 95%. Διαφορετική θρησκεία, όλα διαφορετικά. Και μετά από μεγάλες πιέσεις, κατάφεραν οι Κοσσοβάροι, χωρίς τον ΟΗΕ, χώρες διάφορες, κυρίως μεγάλες, δυνατές χώρες, να τους αναγνωρίσουν ως ξεχωριστό κράτος.

Έρχονται, λοιπόν, οι Αλβανοί μέσα σε μια χώρα και αναγνωρίζονται ως ξεχωριστό κράτος. Δίπλα ακριβώς είναι το Τέττοβο. Δίπλα στο Κόσσοβο. Χωρίς σύνορα μεταξύ τους, υπολογίστε ότι παλιά οι Αλβανοί ήταν και οι δύο κάτοικοι της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Μεγάλωσαν μαζί. Δίπλα, λοιπόν, είναι το Τέτοβο. Το Τέτοβο δεν ανήκει στην Σερβία, ανήκει στα Σκόπια. Για τους ίδιους λόγους το Τέτοβο σήμερα, ζητάει να έχουν και εκείνοι την αυτονόμησή τους. Δηλαδή να έχουν το δικαίωμα σαν ξεχωριστή διακριτή, εθνική οντότητα να έχουν τη δικιά τους ανεξαρτησία.

Με τη συμφωνία της Οχρίδας έχουν ήδη τη δικιά τους σημαία, έχουν ήδη τα δικά τους σχολεία.

Σας θυμίζω ότι πήγανε να σκοτωθούν σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες, και η διεθνής κοινότητα παρενέβη το 2001 και τους σταμάτησε.

Έχουν λοιπόν, αποκτήσει αυτή την ξεχωριστή οντότητα. Και λένε γιατί σε αυτούς δώσατε το δικαίωμα να ανεξαρτητοποιηθούν, και εμάς μας υποχρεώνετε με το ζόρι να συμβιώνουμε με τους Σλάβους, τους υπόλοιπους μέσα στα Σκόπια, με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα κοινό;

Επομένως, όταν αναγνωρίζεις επίσημα την απόσχιση των Αλβανών από τη Σερβία στο Κοσσυφοπέδιο, πώς είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσεις την απόσχιση πάλι των Αλβανών από τα Σκόπια, κυρίως στην περιοχή του Τετόβου;

Πιστεύω ότι είναι αναπόδραστο, είναι αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή και αυτοί θα αναγνωριστούν. Επομένως ένα τμήμα των Σκοπίων δεν πρόκειται σε λίγο να υπάρχει.

Και δεν νομίζω ότι είναι φρόνιμο μέσα στο χρόνο, -γιατί ξέρετε η Ιστορία γράφει τα γεγονότα, σε παρένθεση μπαίνει ο χρόνος- δεν πιστεύω ότι είναι φρόνιμο εμείς να τους χαρίσουμε το όνομά μας σε μια χώρα που σε λίγο δεν θα υπάρχει.
Ούτε καν πιστεύω ότι είναι φρόνιμο για το ΝΑΤΟ να τους βάλει μέσα στο ΝΑΤΟ όταν αναπόφευκτα επαναλαμβάνω είναι σίγουρο ότι σε λίγο δεν θα υπάρχουν.

- Έχω την πάγια άποψη από το 1992 ότι ένα σύνθετο όνομα όπως το «Άνω Μακεδονία», πέραν του ότι παραδίδει τίτλους βαριάς πολιτιστικής, εθνικής κληρονομιάς σε μιαν άλλη χώρα, νομιμοποιεί –και αυτό είναι και το γεωπολιτικό πρόβλημα στην περιοχή, όπως θα έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής- τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων.

Και όχι μόνον. Προσέξτε. Γαργαλάει ακόμα και τον αλυτρωτισμό της Βουλγαρίας. Η οποία, όταν ακούστηκε για παράδειγμα το όνομα «Άνω Μακεδονία», θεωρεί ότι η Άνω Μακεδονία είναι Βουλγαρία. Είναι δηλαδή η «Μακεδονία του Πιρίν» όπως την λένε εκείνοι.

Και έκαναν μάλιστα και διάβημα στα Σκόπια. Αφήστε που σε βάθος χρόνου εγώ θεωρώ ότι το «Άνω Μακεδονία» θα γίνει «Μακεδονία». Δεν θα λέγονται «ΑνωΜακεδόνες», όπως δεν λέγονται και οι Βρετανοί «Μεγαλοβρετανοί».

Αλλά γι αυτούς τους λόγους το ΝΑΤΟ βιάζεται να τους βάλει μέσα, για να τους σώσει από την εσωτερική τους διάλυση.

Η ιστορία δεν περπατάει με τον βηματισμό τον δικό σας, τον δικό μου, ή του κ. Νίμιτς. Η ιστορία έχει την δικιά της τροχιά. Και νομίζω ότι είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη σήμερα να βλέπουμε και να πιστεύουμε ότι θα υπάρχει ένωση του Κοσσόβου και του Τετόβου. Αν μετά θα γίνει η μεγάλη Αλβανία…

- Μπορεί να μην είναι άμεσο, ήδη όμως ξεκίνησαν τα πανηγύρια. Θα ακούσατε το τι συνέβη τελευταία στην περιοχή. Και συνέβη, γιατί ήδη στην περιοχή συγκυβερνούν στα Σκόπια οι Αλβανοί με τους Σλάβους. Και μάλιστα το μεγάλο Αλβανικό κόμμα είναι απέξω. Το μικρό συγκυβερνά μαζί τους. Αυτοί που συγκυβερνούν σήμερα (για τους Αλβανούς των Σκοπίων μιλάω) έχουν έναν αρχηγό που λέγεται Θάτσι, ξάδερφος του Θάτσι του πρωθυπουργού του Κοσσόβου…

- Τον έχω γνωρίσει, τον έχω δει μια φορά τον Θάτσι του Κοσσόβου. Οι δυο Θάτσι είναι ξαδέρφια μεταξύ τους. Αυτός είπε ότι εάν δεν αναγνωρίσετε το Κόσσοβο ως ανεξάρτητη χώρα, τώρα που είμαστε στην κυβέρνηση κύριοι των Σκοπίων, εγώ θα φύγω από την Κυβέρνηση. Και νομίζω ότι έχει ήδη γραφτεί ότι πρόκειται να τους δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα.

Βάλτε σε αυτό ότι έχει ήδη περάσει και σε επίπεδο κοινωνίας το πρόβλημα. Δηλαδή σήμερα στα σχολεία τους -μέσα στα Σκόπια- ζητούν οι Αλβανοί από τους Σλάβους και οι Σλάβοι από τους Αλβανούς να υπάρχει διαχωρισμός.

Ότι έχουν διαφορετική ιστορία, διαφορετικά θρησκευτικά, δεν μπορούν να τα διδάσκονται μαζί τα παιδιά τους.

Και εκεί που σε άλλες χώρες θέλουν να υπάρχει η ολοκληρωμένη παιδεία σε μια ενιαία πληθυσμιακή ενότητα, εκεί πέρα θέλουν τον διαχωρισμό. Και το δεύτερο, που θέλω να σας πω είναι κάτι που δεν έχει περάσει στον κόσμο, το οποίο το θεωρώ ότι είναι πραγματικά εκπληκτικό.

Σας είπα προηγουμένως ότι ένα τμήμα των Σκοπίων μαγνητίζεται από τους Βουλγάρους. Μην ξεχνάμε ότι και στην ιστορία την πρόσφατη, ακόμα και ο Μακεδονικός Αγώνας, με τους Βουλγάρους ήταν που είχε γίνει.

Οι Σλάβοι εκεί μαγνητίζονται από τους Βουλγάρους.

Οι Σκοπιανοί είχαν έναν πρωθυπουργό, θα τον θυμάστε από τις συνομιλίες με τον Σημίτη, που τον έλεγαν Γκεοργκιέφσκι. Αυτός ο Γκεοργκιέφσκι, όπως και χιλιάδες άλλοι Σκοπιανοί, έχει βγάλει Βουλγαρικό διαβατήριο. Και έχουν Βουλγαρική υπηκοότητα. Και ερωτάται από εσάς τους δημοσιογράφους στα Σκόπια ο Γκεοργκιέφσκι. Εσύ πρωθυπουργός των Σκοπίων και έχεις Βουλγαρικό διαβατήριο;

Και –προσέξτε- λέει: μην εκπλαγείτε σε λίγο αν με δείτε πρέσβυ της Βουλγαρίας στα Σκόπια!

Από πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων, πρέσβυς της Βουλγαρίας στα Σκόπια! Τι σημαίνει; Σημαίνει, και εγώ το πιστεύω χωρίς όμως να ξέρω τον ακριβή χρόνο, αλλά είναι σίγουρο, ότι σε λίγο δεν θα υπάρχουν ως ενιαία οντότητα τα Σκόπια. Ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Πρακτικά το λέω, είναι με το μέρος μας, γιατί δεν πιστεύω ότι αυτοί θα αντέξουν να κρατήσουν αρραγή την ενότητά τους, που δεν είναι πλέον καθόλου αρραγής.

- Εγώ περιγράφω αυτό που προέβλεψα και τότε το θεωρούσαν περίπου τρελό όταν τους έλεγα κάποτε ότι το Κόσσοβο θα ανεξαρτητοποιηθεί και θα είναι ξεχωριστή χώρα. Εγώ περιγράφω –αν θέλετε- απλά, τι κατά την άποψή μου συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί. Όμως θα σας πω. Ασφαλώς δημιουργούνται πολλά κράτη στην περιοχή και είναι αφύσικο διπλωματικά ότι δημιουργούνται και χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ.

Δημιουργείται με το θέμα της Αλβανίας αυτό που σιγά-σιγά οι Αλβανοί (για να μην το πούνε μεγάλη Αλβανία) το ονομάζουν φυσική Αλβανία.

Εννοούν τα 3,5 εκατομμύρια Αλβανούς στην Αλβανία, τα 2 στο Κόσσοβο, περίπου 600.000 στην περιοχή των Σκοπίων. Είναι δηλαδή, κάπου 6 εκατομμύρια. Όσο είναι η Βουλγαρία, λίγο λιγότερο από τη Σερβία. Αυτά παρατηρώ και προβλέπω.

Θα μου πείτε, κινδυνεύει η Ελλάδα από μια μεγαλύτερη Αλβανία;

Εγώ δεν κινδυνολογώ, αλλά και δεν δέχομαι αλυτρωτισμούς σε βάρος της χώρας μου. Όπως δεν δέχομαι να υπάρχει στο Σύνταγμα των Σκοπίων αυτό το περίφημο άρθρο που λέει ότι με απόφαση της Βουλής αλλάζουμε τα σύνορα της χώρας.

Τρελά πράγματα, ακραία αλυτρωτικά.

Κατά τον ίδιο τρόπο αρνούμαι να συζητώ τις γελοιότητες τύπου Τσάμηδων, που καμιά φορά βάζει η Αλβανία. Αν η Αλβανία γίνει από 4 εκατομμύρια που είναι σήμερα 6 εκατομμύρια, τίποτα δεν αλλάζει.

Στην Ελλάδα, ως δύναμη, ως ανάπτυξη, ως πληθυσμός είμαστε και περισσότεροι, και ισχυρότεροι και πολύ πιο αναπτυγμένοι, και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να φοβόμαστε από αυτό. Ούτε βέβαια και μπορώ να δεχτώ ότι εκφράζοντας κανείς ελεύθερα αυτές τις θέσεις και τις απόψεις έχει να φοβηθεί από τον κίνδυνο τον λεγόμενο των συμμάχων. Το είδαμε με το σχέδιο Αννάν στην Κύπρο. Πολλοί είχαν προβλέψει –θυμάστε τότε- καταστροφές, και τελικά η Κύπρος μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα πήγαν πάρα πολύ καλά.

- Η Κύπρος είναι σήμερα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει το χαρτί το δέκα το καλό. Που δεν το χει κανένας άλλος στη γειτονιά εκεί. Και νομίζω ότι αυτό είναι –αν θέλετε- το μεγάλο πλεονέκτημα. Το γεγονός ότι μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και μπήκε κόντρα σε αυτές τις σειρήνες που πίστευαν ότι όποιος δεν δεχτεί το Σχέδιο Ανναν καταστράφηκε. Προχθές δεν είχε δημιουργηθεί εδώ η εντύπωση ότι τι θα γίνει στο ΝΑΤΟ στη συνάντηση που είχαν οι Υπουργοί; Τελικά τι έγινε; Κάποια λόγια ψέλλισε η Νορβηγία και τελικά πέρασε το θέμα όπως το θέλαμε για τη μη πρόσκληση.

- (για τα σενάρια "κοσσοβοποίησης" της θράκης)....Αυτό είναι ένα αστείο. Και το καταλαβαίνει ο καθένας γιατί είναι αστείο. Μιλάμε για Έλληνες κατοίκους, και σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για τουρκική μειονότητα.

Αυτά είναι τελείως διαφορετικά, και από τις Συνθήκες και από την πραγματικότητα. Όπως είναι και τελείως απαράδεκτο και τρελό το να το συγχέουν αυτό το θέμα με την Κύπρο. Διότι πρέπει να ξέρετε ότι στην κατεχόμενη Κύπρο είναι ένα παράνομο καθεστώς, προϊόν εισβολής και κατοχής ευρωπαϊκού εδάφους από μία μη ευρωπαϊκή χώρα, όπως είναι η Τουρκία.

Θα σας πω τώρα για το Κόσσοβο και την απόσχιση. Πράγματι, η απόσχιση του Κοσσόβου δημιουργεί ένα ολόκληρο αποσχιστικό ντόμινο. Ιδιαίτερα από τα κράτη εκείνα που ήδη έχουν νομιμοποιήσει και έχουν αποδεχτεί καθεστώς (σε αντίθεση με τη Θράκη) διακριτής εθνότητας σε κάποιες πληθυσμιακές ομάδες.

Προσέξτε λοιπόν πώς ανοίγει το κουτί της Πανδώρας.

Πάρτε πρώτα: 130.000 Σέρβοι στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο.

Δηλαδή το Κοσσυφοπέδιο τώρα που το κάνανε ανεξάρτητο, έχει στο βόρειο τμήμα του , στα Μετόχια, τη Μητρόβιτσα, 130.000 Σέρβους. Αυτοί είναι επόμενο να πάνε με τη Σερβία. Και θα σας πω και κάτι. Αυτοί θα πάνε σύμφωνα με το 1244/99 του ΟΗΕ, την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, με τη Σερβία, ως Σέρβοι, γιατί εκείνοι τους έχουν αναγνωρίσει ως Σέρβους. Ο ΟΗΕ τους έχει αναγνωρίσει ως Σέρβους. Και τώρα πάμε να τους κάνουμε Αλβανούς. Αυτοί λοιπόν είναι οι πρώτοι που θα πάνε.

Ο θύλακας ο Σερβικός στη Βοσνία, ξεσηκώνεται.

Θέλετε να πάμε στην Κροατία, το ίδιο. Θέλετε να πάμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Οι Ισπανοί δεν δέχτηκαν να γίνει ανεξάρτητο το Κόσσοβο. Διότι έχουν πρόβλημα με τους Βάσκους και την Καταλονία.

Οι Ρουμάνοι έχουν πρόβλημα με την Τρανσυλβανία. Που είναι εκεί πέρα Ούγγροι.

Οι Σλοβάκοι έχουν πρόβλημα με τη νότια Σλοβακία που και εκεί πέρα είναι Ούγγροι. Προβλέπω, και εδώ είναι ένα άλλο ζήτημα μεγάλο, ότι ο Πούτιν θα υποχρεώσει ή θα δεχτεί η Αμπχασία και η νότιος Οσετία που είναι Ρώσσοι να φύγουν από την ανεξάρτητη χώρα που λέγεται Γεωργία, δίπλα στη Ρωσσία για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Και αντίστοιχα η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου διευκολύνει το πρόβλημα που λέγεται Κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ και στην Τουρκία.

Όπου πια και εκεί τα πράγματα είναι αναπόδραστα.

Γιατί δημιουργείται ένα διπλωματικό προηγούμενο τεράστιο. Και θα σας πω μάλιστα ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ επί της εποχής μου, Μπούτρος – Μπούτρος Γκάλι, έκανε προχθές μια συνέντευξη την οποία διάβασα σε μια ξένη εφημερίδα, που λέει ότι οι εξελίξεις αυτές του Κοσσόβου, οδηγούν πιθανότατα σε διάσπαση, διαχωρισμό σε Τουρκία, Ισπανία και Σκόπια.

Ο Μπούτρος Γκάλι. Δεν μιλάμε για κάποιον εθνικιστή της γειτονιάς μας. Θέλω να σας πω όμως ότι στην περιοχή αυτή, θα πρέπει (αν θέλει κανείς να παρακολουθεί με σύγχρονο μάτι τις εξελίξεις) θα πρέπει να τις δει και σε σχέση και με τη μάχη των δύο υπερδυνάμεων. Ξαφνικά η Ρωσσία πάει να δυναμώσει, η Αμερική είχε μάθει στη μονοκρατορία της. Και ξαφνικά η Ρωσσία θέλοντας να ξαναγίνει υπερδύναμη, δεν αφήνει στην αυλή της να αποκτήσει κάποιος άλλος τη δύναμη.

Που είναι φυσιολογικό για μια Υπερδύναμη. Ως εκ τούτου γι αυτό βλέπετε να υπάρχουν αυτές οι παρεμβάσεις, πολλές φορές ανεξήγητες ιστορικά.

Και νομίζω ότι πρέπει να το δούμε μαζί και με το ενεργειακό σκέλος του προβλήματος που έχει αυτή η περιοχή. Μην ξεχνάμε, για παράδειγμα, ότι στο Κόσσοβο είναι ανοιχτοί οι λιγνίτες της καλύτερης ποιότητας στον κόσμο.

Σήμερα, μην κάνουμε λάθος, το Κόσσοβο έχει μια εξάρτηση, περίπου 2,5 δις ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει 45 % ανεργία και έχει βέβαια τα άλλα, τα τεράστια τα προβλήματα με τα ναρκωτικά κλπ. Επομένως είναι ασταθής περιοχή. Και θα παραμείνει ασταθής για ένα σημαντικό διάστημα.

- Η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι σε συνεχή εγρήγορση, πρέπει να παρακολουθεί προληπτικά και όχι κατασταλτικά τα γεγονότα, και πρέπει να αντιληφθεί ότι το κομμάτι που λέγεται ενέργεια, γίνεται πια αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

- Έχουν γραφτεί πολλά για το "πακέτο Πινέιρο" και πάρα πολλά αλλοπρόσαλλα. Θα σας πω πρακτικά, το πακέτο Πινέιρο πρώτα απ΄ όλα δεν απορρίφθηκε από μένα, απορρίφθηκε πανηγυρικά από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, πλην ΚΚΕ.

Ο αείμνηστος Καραμανλής, ο Μητσοτάκης, ο Παπανδρέου, η Δαμανάκη το απέρριψαν, και απορρίφθηκε μάλιστα αφού εγώ είχα αποπεμφθεί από Υπουργός των Εξωτερικών. Επομένως απορρίφτηκε απ' όλους γιατί ακριβώς περιείχε τη λέξη Μακεδονία.

Αλλά θεωρητικά θα μπορούσε να ήταν ευκαιρία το "πακέτο Πινέιρο", αν τουλάχιστον το συζητούσαν τα Σκόπια. Τα Σκόπια δεν το συζήτησαν ποτέ! Αν κοιτάξετε το βιβλίο του Γκλιγκόροφ του Προέδρου τους τότε, που έχει βγει και στα ελληνικά, εξηγεί εκεί γιατί απέρριψε όλες τις συμβιβαστικές προτάσεις και όλο το πακέτο Πινέιρο. Επομένως, τελικά μιλάμε για φαντάσματα.

Σχόλιο μας: Ο Αντώνης Σαμαράς πολύ προσεκτικά και με συναίσθηση ευθύνης και γνώσης, τοποθετεί τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και θέση. Και εξηγεί γιατί ΠΟΤΕ η Ελλάδα δεν θα πρέπει να συζητήσει ΚΑΝ με το μόρφωμα αυτό πως θα νομιμοποιήσουν τα...κλεψιμέϊκα(άσχετα εαν η...στρατηγικη του Κ.Καραμανλή είναι να εκθέσει τα Σκόπια - νομίζουμε αυτό είναι λυμένο και...δεδομένο). Και σωστα αναλύει την κατάσταση στα Βαλκάνια και όχι μόνο....

Πηγή : i - Reporter

 

---

 

Αντώνης Σαμαράς: Τότε και έκτοτε…

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή

Την εποχή που διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και ανέκυψε το πρόβλημα των Σκοπίων, το 1991-92, στην Ελλάδα επικράτησε η άποψη ότι δεν μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε κράτος με όνομα «Μακεδονία» δίπλα στα σύνορά μας.

Την άποψη αυτή, ασφαλώς τη στήριζε η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινής γνώμης. Αλλά δεν την επέβαλε το «πεζοδρόμιο», ούτε τα συλλαλητήρια, ούτε οι «Μακεδονομάχοι», ούτε, ασφαλώς ο… Αντώνης Σαμαράς!

Τη διαμόρφωσαν οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί της εποχής εκείνης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναφέρει ρητά τότε: «Σε ό,τι αφορά την ονομασία… για μένα δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία», υπό οιανδήποτε μορφή αυτός περιέχεται στην ονομασία των Σκοπίων». Κι αυτό διότι, όπως εξηγούσε, το θεωρούσε «όχημα αλυτρωτισμού».

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο συμφωνούσε με αυτή την άποψη, αλλά την πήγαινε κι ένα βήμα παραπέρα:

«Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα υπερβάλλει, διότι τα μικρά Σκόπια δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα… είναι αντιφατικό και επικίνδυνο, για να μην πούμε παράλογο… Αν τα Σκόπια δεν αποτελούν απειλή, αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να εγγυηθεί… ποιοι συνδυασμοί δυνάμεων θα προκύψουν, στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή… Τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο»

Αυτές τις απόψεις υιοθέτησε ομόφωνα η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, που τότε βρισκόταν στην κυβέρνηση. Αυτές τις απόψεις υιοθέτησε με συντριπτική πλειοψηφία η τότε Ελληνική Βουλή. Αυτές τις απόψεις είχε υιοθετήσει ομόφωνα το τότε υπουργικό Συμβούλιο. Κι αυτές της απόψεις υπερασπίστηκα εγώ, τότε, ως υπουργός Εξωτερικών. Ασφαλώς συμφωνούσα με τις απόψεις αυτές. Ακόμα συμφωνώ. Αλλά δεν τις «επέβαλα» εγώ. Απλώς εξέφρασα και υλοποίησα την εθνική γραμμή, όπως είχα καθήκον, ως υπουργός Εξωτερικών.

Αυτό, όπως φαίνεται, κάποιοι δεν μου το «συγχώρεσαν» ποτέ… Τις μείζονες αποφάσεις εκείνης της εποχής τις περιέβαλε με το κύρος του το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Την απόφαση να απορρίψει το λεγόμενο «Πακέτο Πινέϊρο» την έλαβε το δεύτερο Συμβούλιο Αρχηγών, στις 13 Απριλίου του 1992, αφού απομάκρυνε εμένα. Κάποιοι θεωρούν ότι τότε «χάσαμε την ευκαιρία να κλείσουμε το θέμα», ήδη από τότε και να τελειώνουμε - με το όνομα «Νέα Μακεδονία».

Ομως τέτοια «χαμένη ευκαιρία» δεν υπήρξε ποτέ. Αλλωστε, το Πακέτο Πινέϊρο το απέρριψαν τότε και τα Σκόπια. Μάλιστα ο τότε πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ, στο βιβλίο του υποβαθμίζει τελείως τις «ιδέες Πινέϊρο», ενώ ομολογεί ότι η χώρα του δεν μπορούσε να τις δεχθεί διότι προέβλεπαν αλλαγή του Συντάγματός της. Ο Γκλιγκόροφ έχει προ πολλού ομολογήσει ότι το απέρριψε. Κι όμως, πολλοί στην Αθήνα θρηνούν ακόμα για τη «χαμένη ευκαιρία»…

Μιλούν για μια χαμένη ευκαιρία που ποτέ δεν υπήρξε. Και το χειρότερο, θεωρούν εμένα «υπεύθυνο» για μιαν απόφαση που έλαβαν άλλοι αφού με απέπεμψαν!

Θανάσιμο δίλημμα για τα Σκόπια

Εκτοτε τα Σκόπια κερδίζουν τη μάχη της διεθνούς αναγνώρισής τους με το όνομα «Μακεδονία». Αλλά χάνουν, όπως χρόνια επιμένω, την πολύ σημαντικότερη μάχη για την επιβίωσή τους, για τη διατήρηση της ενότητάς τους.

Το πρώτο βήμα έγινε το 2001 όταν οι Αλβανοί της περιοχής του Τετόβου, στην ανατολική FYROM εξεγέρθηκαν. Απειλήθηκε εμφύλιος πόλεμος, που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή με ένα επώδυνο για τα Σκόπια συμβιβασμό (συμφωνία της Αχρίδας). Η FYROM έπαψε ουσιαστικά να είναι «εθνική κοιτίδα Μακεδόνων» και μετατράπηκε σε πολυεθνικό κράτος με δύο ξεχωριστές συστατικές εθνότητες. Ο «ψευτο-μακεδονικός» αλυτρωτισμός άρχισε να αμφισβητείται στο εσωτερικό του κράτους.

Αυτό που εμείς αμφισβητούσαμε απ’ έξω - την ύπαρξη εθνικού κράτους «Μακεδόνων» - οι Αλβανοί του Τετόβου άρχισαν αποφασιστικά να το αμφισβητούν από μέσα.

Το δεύτερο βήμα γίνεται τώρα με την απόσχιση του γειτονικού Κοσόβου από τη Σερβία. Που καθιστά αναπόφευκτη και νέα κρίση με τους Αλβανούς του Τετόβου από τη FYROM. Η οποία έχει ήδη ξεσπάσει.

Για τα Σκόπια σήμερα το δίλημμα είναι αν θα διαλυθούν ή αν - όπως υποστηρίζουν κάποιοι - θα μετασχηματιστούν σε χαλαρή πολύ-εθνοτική ομοσπονδία (για να αποφύγουν τη διάλυση).

Σε κάθε περίπτωση το «μακεδονικό ιδεολόγημα» θα έχει ηττηθεί οριστικά.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, χρόνο. Και προσοχή να μην πληρώσει η Ελλάδα κόστος, για τις κρίσιμες εξελίξεις που έρχονται.

Σήμερα ο πρωθυπουργός αποκλείει κάθε προοπτική διπλής ονομασίας. Αλλά αποδέχεται να συζητήσει για «σύνθετη». Εγώ εξακολουθώ να διαφωνώ με τη «σύνθετη ονομασία». Αλλά επικροτώ την αποφυγή διπλής ονομασίας. Θεωρώ απίθανο να έλθουν τα Σκόπια σε συμβιβασμό, αφού το περισσότερο που μπορούν να υποχωρήσουν είναι η διπλή ονομασία. Που εμείς την απορρίπτουμε. Μια τέτοια έκβαση μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμη για την Ελλάδα, αφού η κυβέρνηση Καραμανλή θα αφήσει τα Σκόπια εκτός ΝΑΤΟ με δική τους ευθύνη.

Και θα κερδίσουμε χρόνο…

Ενώ το «μακεδονικό ιδεολόγημα» υπονομεύεται και αμφισβητείται πλέον από παντού, μέσα κι έξω… Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισήμαινε το Φλεβάρη του 1992: «τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο».

Αυτό να το θυμούνται όσοι βιάζονται να «κλείσουν» τα μεγάλα εθνικά ζητήματα όπως όπως, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργούν στο μέλλον. Τα μεγάλα προβλήματα απαιτούν να τα λύσουμε, όχι να τα «κλείσουμε».

Εκείνη την άποψη Καραμανλή εγώ την ενστερνίστηκα τότε και έκτοτε.

Κάποιοι δεν την πίστεψαν ποτέ…