Του Μάκη Κουρή
Μία πρέπει να είναι πλέον η εθνική γραμμή της Ελλάδας απέναντι στην ονομασία των Σκοπίων, μετά τις ξεκάθαρες προθέσεις της Ουάσινγκτον να μας βάλει φωτιά, με τις δηλώσεις επίσημων εκπροσώπων της περί ύπαρξης «Μακεδονικής εθνότητας» και «Μακεδονικής γλώσσας».
Απόψεις που δείχνουν ότι η «βαλίτσα» πάει πολύ μακριά. Αποκαλύφθηκε ουσιαστικά ποιος είναι ο στόχος που κρύβουν πίσω απ' την επιμονή για την ιδιοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας μας.
Ο κ. Καραμανλής, που ως πρωθυπουργός χειρίζεται το θέμα, πρέπει να αναθεωρήσει τα περί σύνθετης ονομασίας. Ένα και μόνο όνομα δεχόμαστε για τα Σκόπια. Όνομα που δεν θα έχει τη λέξη «Μακεδονία». Τελεία και παύλα. Διαφορετικά το μέλλον θα είναι ζοφερό. Τα σημερινά ελληνικά σύνορα κάθε άλλο παρά είναι διασφαλισμένα από τη στιγμή που ο σπόρος για ένα ενιαίο κράτος με τίτλο «Μακεδονία» φυτρώσει σε κάποια χρόνια... Και μετά... Αλλά καλύτερα ας μην το σκεφτόμαστε. Τα λέμε με κάθε αίσθημα ευθύνης. Χτυπάμε ΚΑΜΠΑΝΑ. Τα περί «Μακεδονικής γλώσσας» και «Μακεδονικού έθνους» δεν τα λένε τυχαία... Κάτι έχουν στο μυαλό τους. Από τη στιγμή που κι εμείς συναινέσαμε σε αλλαγή συνόρων. Ακόμη και στη γειτονιά μας.
Όχι στον Νίμιτς
Η αλλαγή γραμμής, για να περιφρουρηθεί, συνδέεται μ’ έναν δεύτερο κρίσιμο όρο. Δεν δεχόμαστε άλλο τις υπηρεσίες του αμερικανού «διαπραγματευτή» κ. Νίμιτς. Αποκαλύφθηκε ο ρόλος του. Ένας διαπραγματευτής φροντίζει να φέρει τις δύο πλευρές πιο κοντά, να βάλουν νερό στο κρασί τους. Εμείς κάνουμε οδυνηρά βήματα πίσω. Οι Σκοπιανοί συνεχώς σκληραίνουν. Και το παράδοξο είναι ότι σκληραίνει και ο... διαπραγματευτής, εκτελώντας τις εντολές του Μπους. Κάθε νέα πρόταση, χειρότερη για την Ελλάδα.
Το Βουκουρέστι διέψευσε όλες εκείνες τις Κασσάνδρες που έβλεπαν θύελλες, λιμούς, καταποντισμούς, αν βάζαμε βέτο. Το Βουκουρέστι έστειλε μήνυμα ότι και οι μικρές χώρες έχουν φωνή. Και κανένας δεν μπορεί να τις φιμώσει.
Μπορούμε λοιπόν. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν υποχρέωση να διασφαλίσουν, πάση θυσία, το αύριο της πατρίδας, όπου έχει σύνορα. Και αυτό σημαίνει ότι τα Σκόπια στην ονομασία τους δεν θα έχουν τη λέξη «Μακεδονία». Αλλιώς ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση γιοκ.
Πηγή : KAΘHMEPINH
Του Σταυρου Λυγερου
Στη σύνοδο κορυφής, η ελληνική διπλωματία κατάφερε το δύσκολο. Το όνομα είναι πια νατοϊκός όρος για την ένταξη των Σκοπίων. Και αυτό πιστώνεται στους Κώστα Καραμανλή και Ντόρα Μπακογιάνννη. Η Αθήνα έχει πολιτικά και θεσμικά τις προϋποθέσεις να επιβάλει οριστική και δίκαιη λύση. Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι θα το επιτύχει. Αντιθέτως, υπάρχουν ενδείξεις ότι στην τελική ευθεία μπορεί να κλωτσήσει την καρδάρα με το γάλα που μάζεψε στο Βουκουρέστι.
Ο λόγος είναι ότι πολλοί στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται με επιφανειακό τρόπο το διακύβευμα. Στόχος τους είναι να βρεθεί μία σύνθετη ονομασία για να ξεμπερδεύουμε. Για να ξεμπερδέψουμε, όμως, πρέπει να επιβληθεί η σύνθετη ονομασία που θα ακυρώσει το ιδεολόγημα της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας». Η Μακεδονία στους νεώτερους χρόνους είναι πολυεθνική και όχι πατρίδα ενός και μόνο έθνους. Λόγω της αλβανικής κοινότητας, δεν είναι ρεαλιστικός ένας εθνικός προσδιορισμός, όπως Σλαβομακεδονία. Γι’ αυτό και ο επιθετικός προσδιορισμός πρέπει να είναι γεωγραφικός, όπως Ανω Μακεδονία (Γκορναματσεντόνια).
Για γεωγραφικό προσδιορισμό μιλάει η αντιπολίτευση, αλλά και η Ντόρα Μπακογιάννη. Αντιθέτως, ο Κώστας Καραμανλής το αποφεύγει επιμελώς. Ο λόγος είναι ότι η κυβέρνηση φλερτάρει με το Νέα Μακεδονία. Το όνομα αυτό είχε πέσει στο τραπέζι από το 1992, σαν αντιδιαστολή με την αρχαία Μακεδονία. Ηταν η εποχή, που στην Ελλάδα επικρατούσε μία ιστορικίστικη προσέγγιση του προβλήματος. Το Νέα Μακεδονία, όμως, δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός. Αναφέρεται στην όλη Μακεδονία και όχι σε τμήμα της. Ως εκ τούτου, δεν ακυρώνει το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού, την προσπάθεια του μέρους (Σλαβομακεδόνες) να σφετερισθεί το όλον (Μακεδονία).
Η ειρωνεία είναι ότι το Νέα Μακεδονία δεν ακυρώνει ούτε τον σφετερισμό της ιστορικής κληρονομιάς. Σημειολογικά, ο προσδιορισμός «νέα» υποδηλώνει αναγέννηση. Υποδηλώνει δεσμό και όχι αντιδιαστολή. Τη Νέα Υόρκη, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νέα Ιωνία τις έφτιαξαν μετανάστες ή πρόσφυγες από τη βρετανική Υόρκη, την ολλανδική Ζηλανδία και τη μικρασιατική Ιωνία. Εάν η Αθήνα αποδεχθεί το Νέα Μακεδονία ουσιαστικά θα έχει εμμέσως νομιμοποιήσει όχι μόνο τον σφετερισμό της ιστορικής κληρονομιάς, αλλά και τον φαντασιακό επεκτατισμό των Σλαβομακεδόνων επί της ελληνικής Μακεδονίας, που εμποδίζει την καλή γειτονία.
Η εκτίμηση ότι το Νέα Μακεδονία είναι εύπεπτο και θα περάσει εύκολα στην κοινή γνώμη είναι καιροσκοπική, αλλά όχι αβάσιμη. Η λάθος λύση, όμως, έχει κοντά πόδια. Με άλλα λόγια, αντί να ξεμπερδεύουμε, το πρόβλημα θα το βρούμε μπροστά μας με νέα μορφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου