Αν κάποιοι αμφέβαλαν για την εγκυρότητα της ανάλυσης που είχε το «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 29 Ιουνίου 2007, ημέρα Παρασκευή, όταν προειδοποιούσε την Ελλάδα για τα δεινά που την περίμεναν λόγω της «δυσφορίας» των ΗΠΑ για την επικειμένη συμφωνία Ελλάδας-Ρωσίας για τον South Stream, σήμερα δε νομίζουμε να υπάρχουν πολλοί που να αμφιβάλουν για το πόσο έγκυρο ήταν εκείνο το σημείωμα.
Ιδού τι έγραφε πρωτοσέλιδα η έγκυρη εφημερίδα: «Αμερικανική δυσφορία για τον νέο αγωγό αερίου: Αξιωματούχος των ΗΠΑ ζητεί από την ελληνική κυβέρνηση να «απεξαρτηθεί (η Ελλάδα) από το ρωσικό φυσικό αέριο»»
Κάτω δεξιά στην πρώτη σελίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στο κύριο άρθρο, προφήτευε τα επερχόμενα δεινά:
«ΠΡΟΣΟΧΗ! Το παιχνίδι είναι μεγάλο και η χώρα μας μικρή. Η βιασύνη του Πούτιν και οι αντιδράσεις των Αμερικάνων δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μία σκληρή αναμέτρηση. Αυτονόητο είναι ότι χρειάζονται προσεκτικές αποφάσεις και ευέλικτες κινήσεις. Η Ελλάδα πρέπει να βγει κερδισμένη και να μη γίνει στόχος εκδικητικής μανίας, διότι όλοι γνωρίζουμε πλέον πως αντιδρούν οι μεγάλες δυνάμεις … ΤΟ ΒΗΜΑ» Τα όσα συνέβησαν από τότε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και το συστηματικό κυβερνητικό «ξήλωμα» πόσο τυχαίο μπορεί να είναι σε σχέση με την προφητεία του «Βήματος»;
Αλλά πέρα από αυτή καθ’αυτή την κρίση που βιώνουμε από το βράδυ του Σαββάτου έχουμε και το… τρόπο που αντιμετωπίζουν την κρίση τα ελληνικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Η οποία αντιμετώπιση απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί «αντικειμενική». Και όταν λέμε όλα τα ΜΜΕ περιλαμβάνουμε και την κρατική τηλεόραση η οποία σε πολλές περιπτώσεις έχει ξεπεράσει σε «πατρονάρισμα» των «αγανακτισμένων», «διαμαρτυρόμενων» κουκουλοφόρων (τα «παιδιά», οι «νεαροί», οι «διαδηλωτές») ακόμα και τα πιο φιλικά προς τον όχλο των λαφυραγωγών ιδιωτικά ΜΜΕ.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως πχ. κάποιες ανταποκρίσεις του ΣΚΑΙ ή ακόμα και την εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, την Δευτέρα το βράδυ στο ALTER, που στάθηκαν σχετικά αντικειμενικά απέναντι στο όλο θέμα, δεν θα ήταν υπερβολή αν ισχυριστεί κάποιος ότι τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν αποτυπώνουν αντικειμενικά ή με "πυροσβεστική διάθεση" την κρίση. Φτάσαμε στο σημείο να ακούγονται πραγματικά «τέρατα»: Όταν η Αστυνομία κρατούσε απόσταση από τους «αγανακτισμένους νεαρούς» την Δευτέρα το βράδυ εκτελώντας την ολέθρια οδηγία Παυλόπουλου, («αμυντική αστυνομία»), φώναζαν «Που είναι η αστυνομία».
Όταν την επομένη μερικοί αστυνομικοί παρακολουθούσαν από ασφαλή απόσταση την κηδεία του άτυχου 15χρονου και άρχισαν τα επεισόδια, εγκαλούσαν τους αστυνομικούς «Γιατί είναι παρόντες και προκαλούν το κόσμο που έχει πάει στη κηδεία;»!
Αυτές τις ημέρες ακούστηκαν πρωτοφανή πράγματα στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, όπως το βράδυ της Τρίτης, όταν συνελήφθησαν αλλοδαποί μέσα σε λεηλατημένα μαγαζιά με τη λεία στα χέρια και ξυλοκοπήθηκαν από τους μαγαζάτορες (σώθηκαν λόγω της ύπαρξης αστυνομίας από το λιντζάρισμα), οι παρουσιαστές του τηλεοπτικού σταθμού υποστήριζαν ότι επρόκειτο για «Οικονομικούς μετανάστες που είχαν πληγεί από την οικονομική κρίση και κινδύνευαν από τους “χρυσαυγίτες”»! Οι ίδιοι «οικονομικοί μετανάστες» που είχαν ανοίξει με λοστούς το ίδιο μαγαζί πριν από λίγες ώρες! Την ίδια κριτική έκαναν και για τα γεγονότα στη Πάτρα όπου οι πολίτες πήραν το νόμο στα χέρια τους! Όπου αντιδρούσαν πολίτες, κατά ορισμένους παρουσιαστές κάποιων καναλιών, ήταν «χρυσαυγίτες»!
Ουδείς από τους προσκεκλημένους «ειδήμονες» έχει αντίθετη άποψη από τους παρουσιαστές και αν τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο τον επιπλήττουν δριμύτατα. Στα επεισόδια της Τρίτης το μεσημέρι στο Σύνταγμα, μία ρεπόρτερ κατηγορούσε την Αστυνομία, «Γιατί εμποδίζουν μία ομάδα παιδιών 15 και 16 ετών να βγουν από ην είσοδο του μετρό όπου τους έχουν εγκλωβίσει. Είναι παιδιά, γνωστές φυσιογνωμίες που κάνουν σκέϊτ στη πλατεία καθημερινά» Στο αμέσως προηγούμενο πλάνο, η ίδια ομάδα «σκέϊτερ», είχε ξηλώσει τις πλάκες στην πλατεία και τις πετούσε κατά των αστυνομικών, όπως σημείωσε μία άλλη ρεπόρτερ στο ίδιο κανάλι!
Εκτός του «χαϊδέματος» των επιδρομέων, βιώνουμε μια ανεπανάληπτη κατάσταση απαξίωσης όχι μόνο της κυβέρνησης, που αυτό είναι κάτι το θεμιτό μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας, αλλά και όλων των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας οι οποίες «δεν υπάρχουν» επειδή δεν κάνουν τίποτα, αλλά όταν κάνουν τις κατηγορούν ως «φασιστικές», «εγκληματικές» κτλ…
Βέβαια στην χώρα που δημιουργήθηκε το θέατρο, η κωμωδία, η τραγωδία αλλά και η … ιλαροτραγωδία κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να μας ξενίζει. Αυτό όμως που ενοχλεί στην τωρινή περίπτωση είναι πως στο συγκεκριμένο θέμα «παίζεται» η εσωτερική σταθερότητα της χώρας.
Στην χώρα λοιπόν που εφευρέθηκε το «μέτρο» καλούμαστε να το επαναφέρουμε. Τις στιγμές αυτές δεν μιλάμε για την παραμονή ενός κόμματος στην εξουσία αλλά μιλάμε για την κοινωνική συνοχή και εσωτερική ειρήνη, ασφάλεια και πρόοδο της χώρας.
Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ θα έπρεπε να είναι τα πρώτα που θα προσπαθούσαν να εμπεδώσουν αυτό το αίσθημα στον πολύπαθο Ελληνικό λαό. Εδώ και 3 μέρες έχουμε κανονικό αντάρτικο πόλης, όχι διαδηλώσεις του «αγανακτισμένου λαού»...
Πηγή: Ας μιλήσουμε επιτέλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου