ΘΩΡΑΚΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ...

Γεράκι του Αιγαίου


Ζωή στα ακατοίκητα Μικρονήσια…

…..και 24ωρες περιπολίες Σκαφών Εθνοφυλακής σε όλη τη Μεθόριο Αιγαίου…

Από παντού έρχεται διαρκώς κι επίμονα το ίδιο «μήνυμα» :


«…Η Τουρκία κλιμακώνει την διεκδίκηση Ελληνικών βραχονησίδων και Μικρονησιών…»

Στοχεύει δε στα «ακατοίκητα» κυρίως.

Όχι πως την αποθαρρύνει το αν κατοικούνται αλλά είναι πιο δύσκολο εγχείρημα από πλευράς διεθνούς δικαίου.

(Γι’ αυτό κι αυτή φροντίζει να «φοβίζει» τακτικά τους κατοίκους πχ του Αγαθονησίου προσπαθώντας να τους διώξει για να «διευκολύνει την μετέπειτα διεκδίκηση»).

Αντιθέτως θεωρεί πως είναι εξαιρετικά πιο «επιτεύξιμη» η απόσπαση από την Ελλάδα νησιών που δεν κατοικούνται και δεν έχουν οικονομική δραστηριότητα.

Κανονικά, τέτοια ζητήματα λύνονται με τα όπλα και όχι με λόγια και φανφάρες...

Αυτός ήταν πάντα ο ιστορικός κανόνας και έτσι παραμένει. Πάντα κάποιος διεκδικεί εδάφη. Και πάντα αυτά προστατεύονται δια της Ισχύος των Όπλων και με αίμα. Ποτέ με λόγια.

Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε σαν χώρα να μην αφήνουμε τίποτα «κενό» - και στην τύχη - που θα μπορούσε να αξιοποιήσει ο θρασύς κι επικίνδυνος γείτονας για να μας δημιουργήσει Διεθνή Προβλήματα στο εγγύς ή απώτερο μέλλον.

Και το βασικό κενό που πρέπει πάραυτα να καλύψουμε είναι η «κατοίκηση ή/και οικονομική αξιοποίηση» των επίμαχων μικρονησίδων του Αιγαίου.

Όπως το Φαρμακονήσι, η Ρω, η Στρογγύλη κι άλλα κι άλλα ακόμη.

Πρώτα των δυνητικά κατοικήσιμων Μικρονησίδων και κατόπιν ακόμη και των «Μη κατοικήσιμων Βραχονησίδων».

(πχ Έλληνες επιστήμονες έχουν προτείνει εγκατάσταση Ανεμογεννητριών στις βραχονησίδες, κάτι που αυτομάτως προσδίδει οικονομική δραστηριότητα ακόμη και στις «μη-κατοικήσιμες»).

Αυτό φυσικά είναι το «ευκταίο».

Το ποιος και πως θα το πραγματοποιήσει είναι το «Βασικό Ζήτημα».

Και δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες.

Δεν πρόκειται να κινήσουν ξαφνικά, ανοργάνωτα κι εθελοντικά εκατοντάδες Έλληνες να εποικίσουν τις μικρονησίδες μας.

Ούτε και το Ελληνικό Κράτος πρόκειται να ξυπνήσει αίφνης και να διαθέσει υψηλότατα οικονομικά κίνητρα προκειμένου να ζωντανέψει αυτά τα νησιά.

Ούτε οι Πολιτικοί πρόκειται να αποφασίσουν ξάφνου να ασχοληθούν με τον Εθνικοπατριωτικό Ακτιβισμό.

Προτιμούν τις αθόρυβες «πεπατημένες οδούς του καλού παιδιού» (βλ. υπόγειες διαδρομές) που εξασφαλίζουν έδρες, μίζες, επιδόματα και συντάξεις.

Δύσκολες, ψυχοφθόρες, αβέβαιες και ενίοτε επικίνδυνες «Εθνικές Σταυροφορίες» σαν αυτή κάποιοι πρέπει να τις σηκώσουν εθελοντικά και με γενναιότητα στους ώμους τους.

Βλέπετε αλήθεια άλλον υποψήφιο γι’ αυτό από τον Πατριωτικό Χώρο;

(πχ Εάν δεν αποφάσιζε ο Παύλος Μελάς και οι «πέριξ αυτού Δραγούμηδες» να πάρουν την «Εθνική Πρωτοβουλία» και να κάνουν ότι έκαναν, πιστεύει κανείς πως η Πολιτεία των επαγγελματιών καιροσκόπων πολιτικών θα κατόρθωνε να κάνει πράξη τα όσα Εθνικά Μεγαλειώδη επακολούθησαν;)

Συν τοις άλλοις, η Σταυροφορία αυτή, επειδή ακριβώς είναι θέμα ζωής και θανάτου για την θωράκιση της Θαλάσσιας μεθορίου μας, πρέπει να εξελιχθεί πάραυτα.

Ταχύτατα.

Και απαλλαγμένη από εγκληματικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Πως έχει υπέρογκα προβλήματα ο σχεδιασμός και η υλοποίησή της;

Ναι, σαφέστατα και έχει.

Ίσως πολύ περισσότερα απ’ ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.


Όραμα!!! Αυτό αρκεί!

Αλλά είχε απόλυτο δίκαιο ο Άδωνις Γεωργιάδης όταν τόσο εύστοχα κι εξόχως εμπνευσμένα έγραφε τα παρακάτω στο πρόσφατο Nexus του Απριλίου ’09 :

«…Ας πούμε ότι μεταφερόμαστε ξαφνικά στην Ελλάδα του 370 πΧ. Οι ηγέτες μας είχαν υπογράψει με την Περσική Αυτοκρατορία την λεγόμενη «Ειρήνη του Βασιλιά» ή «Ανταλκίδειο Ειρήνη», ένα κείμενο μπροστά στο οποίο το σχέδιο Ανάν μοιάζει με εξώφυλλο του «Στόχου». Οι ρήτορες μιλούν στα κείμενά τους για την απίστευτη διαφθορά της εποχής και αναρωτιούνται που βρισκόταν άραγε η ένδοξη γενιά των Μηδικών. Φαντάζεστε εκείνη την εποχή, που όλα ήταν μίζερα και μαύρα, από τους συνεχείς εμφυλίους πολέμους, την προδοσία, την οικονομική ανέχεια, να έλεγε κάποιος : “Α, οι Πέρσες; Μην ανησυχείτε, σε 50 χρόνια θα έχουμε κατακτήσει ολόκληρη την Περσική Αυτοκρατορία!”. Και αν κάποιος το πίστευε και ρώταγε «πως», θα του λέγαμε, με ηγέτες τους Μακεδόνες!...Η πιθανότερη απάντηση που θα λαμβάναμε θα ήταν «και που να σφίξουν οι ζέστες…». Και όμως, αυτό συνέβη! Όσο και αν ήταν απίστευτο, αυτό έγινε! Το 331 πΧ, 39 χρόνια μετά, ο Μ. Αλέξανδρος είχε κατακτήσει ολόκληρη την Περσική Αυτοκρατορία και ο ρήτωρ Αισχίνης έγραψε “…η εποχή μας είναι σαν παραμύθι, γεννηθήκαμε σχεδόν δούλοι των Περσών και τώρα κάθεται ο Αλέξανδρος ως δικός μας Βασιλεύς στον θρόνο του Κύρου…”.

Τι μεσολάβησε; Η μαγική λέξη! ΟΡΑΜΑ! Όταν βρέθηκε εκείνη η ηγεσία που μπόρεσε να εμπνεύσει στον Έλληνα, το Όραμα για έναν καλύτερο κόσμο, όλα μας τα ελαττώματα και όλες μας οι διαφορές χάθηκαν και συντονιστήκαμε όλοι μαζί σ’ έναν σκοπό, αλλάζοντας όλο τον Κόσμο!...»

Όραμα λοιπόν!

Όντως, αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται…Όραμα!

Ο Μεγάλος Σκοπός της επανισχυροποίησης της Ελλάδας όμως δεν είναι κάτι που θα εκπληρωθεί έτσι ξαφνικά. Θα απαιτήσει πολλά και αποφασιστικά βήματα.

Πολλά μικρά και σημαντικά Οράματα.

Ένα από αυτά – πρωτεύων δε - είναι η θωράκιση της Γραμμής του Αιγαίου.

Και θωράκιση δεν γίνεται μόνον δια της Στρατιωτικής Ισχύος.

Συντελείται πρώτιστα από τους ίδιους τους πολίτες που με την παρουσία τους εκεί δίνουν τον πρώτο Τόνο Αποτροπής κάθε επίδοξου εισβολέα.

Ας φανταστούμε πχ την Θράκη χωρίς ίχνος κατοίκων – και δη Ελλήνων.

Ας φανταστούμε μετά, τα «επίμαχα νησιά» να κατοικούνται μια μέρα από μουσουλμάνους μετανάστες – που κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν σε Έλληνες πολίτες – με Τουρκική χρηματοδότηση πιθανότατα. Τι θα πράξουν άραγε αυτοί στο μέλλον ως προς την Τουρκία; Πως θα το δει άραγε τότε η οποιαδήποτε Διεθνής Κοινή Γνώμη; Ο οποιοσδήποτε ΟΗΕ και το οποιοδήποτε – κατ’ επέκτασιν – Διεθνές Δικαστήριο;

Μπορεί και πρέπει να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί ταχύτατα ο εποικισμός και η Κοινωνική και Οικονομική Ανάσταση των ακατοίκητων μικρονησιών μας.

Κι αυτό είναι Εθνική Προτεραιότητα και πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ.


Βασικοί Άξονες του Εγχειρήματος

Αυτό που χρειάζεται είναι κάτι που θα μπορούσε να λειτουργήσει άμεσα χωρίς να απαιτεί ούτε γραφειοκρατίες, ούτε χρόνια για να αποδώσει καρπούς.

Μια «Μικρή Κοινοτική Συνεργατική Οικονομική Μονάδα» (ίσως των δέκα ανθρώπων για αρχή και ακολουθώντας πιθανόν το Μοντέλο της εκ περιτροπής αντικατάστασής τους από έναν Κεντρικό (τροποντινά τύπου Holding;) Οργανισμό ) επάνω σε κάθε επίμαχο Μικρονήσι που θα κατορθώσει άμεσα να λειτουργήσει οικονομικά και να γεννήσει «ανθρώπινη κινητικότητα».

Πχ μια Αγροτοτουριστική Μονάδα που θα συνδυάζει πιθανά την Αγροτική δραστηριότητα με την Κτηνοτροφία, τους ξενώνες με την αυτάρκεια εστίασης, την αλιεία, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Μονάδα Αφαλάτωσης, Λιμάνι και Σταθμό βασικού ανεφοδιασμού σκαφών αλλά και άλλες οικονομικές δραστηριότητες.

Το (υποχρεωτικό) Στρατιωτικό Φυλάκιο και ο ελλιμενισμός λιμενικών και άλλων σκαφών θα συμβάλλουν στην αύξηση και ανάπτυξη της Ανθρώπινης κινητικότητας και της οικονομικής ζωής επί του νησιού.

Επιπροσθέτως, δε και κάποια Πανεπιστημιακή Ερευνητική Ομάδα ή/και κάποιες ακόμη δραστηριότητες (πχ Πολιτειακές ή περιβαλλοντικών ΜΚΟ) να προσέθεταν ακόμη περισσότερο στην επιθυμητή κοινωνικοοικονομική κινητικότητα.

Η διασφάλιση δε, από πλευράς της Πολιτείας πως θα απορροφηθεί η παραγωγή αυτών των μονάδων είτε έτσι είτε αλλιώς και πως θα ανατροφοδοτούνται διαρκώς με «Επαγγελματικό Έργο» ώστε να εξασφαλίζεται η οικονομική βιωσιμότητα του εγχειρήματος θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.

Όπως επίσης και η διαρκής κρατική επιδότηση ως «Αστική Μεθοριακή Μονάδα ειδικού Στρατιωτικού και Εθνικού ενδιαφέροντος».

Και αν δεν προβλέπονται κάτι τέτοια, καιρός είναι να τα «προβλέψει ο Νομοθέτης».

Όσο ακόμη μας ανήκουν τα νησιά.

(Διαφορετικά οι Επαγγελματίες Νομοθέτες μας να μετοικήσουν στον Ειρηνικό Βορρά για να απολαύσουν εν ειρήνη τα κέρδη τους μακριά από το Ελληνοτουρκικό Μέτωπο που προκαλούν με τις αντεθνικές πράξεις και παραλείψεις τους και ν’ αφήσουν τους Πατριώτες να χειριστούν την Εθνική Κόλαση που έχουν αφήσει πίσω τους. Αρκετά έκαναν – ή δεν έκαναν. Σε λίγο άλλωστε εδώ δεν θα τους «σηκώνει το (πολεμικό) κλίμα». Ενώ αν φύγουν τώρα ίσως κανείς δεν θα τους κατηγορήσει ως «προδότες»).


Εν Αρχή ην…τα Κεφάλαια

Το βασικό όπως πάντα φυσικά – μετά την Πρόθεση – είναι η «Χρηματοδότηση».

Αναπόφευκτα θα πρόκειται για «Καλάθι Κεφαλαίων». Ιδιωτικά, Δημόσια, πιθανόν κοινοτικά, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Συλλογικά.

Μα πάνω απ’ όλα και πάντοτε, στη Βάση υπάρχει το κυρίως Κεφάλαιο.

Ο «κύριος Χρηματοδότης».

Και αν θες να γίνει κάτι γρήγορα και αποτελεσματικά, αυτός δεν μπορεί ποτέ να είναι το Δημόσιο.

Στο ξεκίνημα αλλά και στην πορεία το Σχέδιο θα πρέπει να αγκαλιαστεί από τους Πατριώτες. Να το στηρίξουν με κάθε μέσο.

Επικοινωνιακά, προωθώντας το από κάθε Πατριωτικό ΜΜΕ.

Εθελοντικά και συμμετοχικά με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο.

Πολιτικά, πιέζοντας με κάθε μέσο τους Έλληνες Πολιτικούς να το στηρίξουν παντοιοτρόπως.

Κοινωνικά, προωθώντας το στην ίδια την Ελληνική Κοινωνία.

Πολιτειακά, πιέζοντας με κάθε τρόπο το μονίμως ολιγωρούν και πάντα γραφειοκρατικό Κράτος να συνειδητοποιηθεί εθνικά και να στηρίξει αποφασιστικά το εγχείρημα.

Οι Έλληνες Πατριώτες πρέπει να είναι έτοιμοι να στηρίξουν το εγχείρημα ακόμη και οικονομικά εαν χρειαστεί.

Το Σχέδιο «Ζωή στα ακατοίκητα Μικρονήσια μας» θα πρέπει να αγκαλιαστεί χωρίς δισταγμούς από την Πολιτεία πρωτίστως.

Και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ενεργοποιηθεί κάθε μα κάθε ένας που μπορεί να κάνει κάτι.

Το Σχέδιο θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να στηριχτεί επίσης από Σημαίνοντες Πολίτες της Ελληνικής κοινωνίας.

Θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να στηριχτεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση των Αιγαιοπελαγίτικων νησιών μας.

Και φυσικά, θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να στηριχτεί από τον Ελληνικό Στρατό και το Λιμενικό που θα έχουν άλλωστε την καθημερινή επαφή μαζί τους.

Οι Έλληνες Πατριώτες θα πρέπει να κατορθώσουν να δημιουργήσουν μια Ανοιχτή Γραμμή Ζωής με τούτες τις νέες Αιγαιοπελαγίτικες Ελληνικές Εστίες.

Θα πρέπει να διοργανώνονται τακτικά «Ναυτικές Διαδρομές» και στολίσκοι σκαφών να επισκέπτονται αυτές τις Αναστημένες Μονάδες νησιωτικής Ζωής για να τους μεταγγίζουν οικονομική και κοινωνική ζωτικότητα.

Η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να διαθέσει χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια τις απαιτούμενες εκτάσεις και άδειες όπως και να συμμετάσχει γενναία στο οικονομικό σκέλος του εγχειρήματος.


Βραχονησίδες…μελλοντικά νεκροταφεία

Ως γνωστόν, ένα από τα νησιά αποβίβασης λαθρομεταναστών είναι και το Φαρμακονήσι. Ένα μικρονήσι ακατοίκητο που όμως διαθέτει Στρατιωτικό Φυλάκιο.

Αυτοί οι Έλληνες Στρατιώτες είναι που επιλαμβάνονται της ευθύνης χειρισμού των λαθρομεταναστών.

(Για να διασύρονται ενίοτε από μερικά ΜΜΕ, πολιτικούς, στρατιωτικούς αλλά και σκόπελους της Ελληνικής δικαιοσύνης).

Τι θα γίνει άραγε εάν και όταν οι Τούρκοι διακινητές αρχίσουν να τους ξεφορτώνουν κατά εκατοντάδες σε εντελώς ακατοίκητες (και χωρίς επιστάμενο έλεγχο) βραχονησίδες, εσκεμμένα για να αρχίσουν να πεθαίνουν μαζικά;

Θα θεωρηθεί διεθνώς «Μέγα ανθρωπιστικό πρόβλημα» και θα χρεωθεί στην Ελλάδα φυσικά.

Θα δημιουργηθεί έτσι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία που θα αρπάξει η Τουρκία για να εγείρει αποφασιστικά πλέον ζήτημα Ελληνικής ανεπάρκειας στον τομέα «Διάσωσης και Έρευνας στο Αιγαίο».

Θα ζητήσει συνδιαχείριση και το «καρότο – αντάλλαγμα» θα είναι επαρκές και για την ΕΕ, και για τον ΟΗΕ και για το Αγγλοαμερικανικό ΝΑΤΟ και για τους προδότες Έλληνες Πολιτικούς.

Το «αντάλλαγμα» θα είναι πιθανότατα πως, εφόσον τους διασώζει Τουρκική Μονάδα θα τους επαναδιεκπεραιώνει σε Τουρκικό έδαφος.

Άλλο που δεν θα θέλουν φυσικά οι κοντόθωροι και δειλοί Έλληνες πολιτικοί.

Θα αφήσουν εσκεμμένα πλέον την Τουρκία να «αλωνίζει στο Αιγαίο» και να δημιουργεί συν τω χρόνω «νέα κεκτημένα».

Αντιλαμβάνεται κανείς τις ολέθριες συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης;

Αυτός λοιπόν είναι ένας ακόμη ισχυρός λόγος που, ει δυνατόν, σε κάθε Ελληνική βραχονησίδα και μικρονησίδα θα πρέπει να υπάρξει «επαρκής έλεγχος» μέσω ενός νέου είδους εκτεταμένης κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας.

Το Σχέδιο «Ζωή στα Ακατοίκητα Μικρονήσια» είναι ζήτημα υψίστης εθνικής ασφάλειας που οφείλει να γίνει πραγματικότητα και γρήγορα μάλιστα.

Μπορεί να γίνει!

Και πρέπει να γίνει!

Ολιγωρούντων των υπολοίπων λοιπόν, ας το κάνουν οι Έλληνες Πατριώτες να γίνει!



Εθνοφυλακή και Θωράκιση του Αιγαίου

Οι νησίδες μας φυσικά, ακόμη κι αν επιτευχθεί η «Ανάστασή» τους, κινδυνεύουν – όπως άλλωστε και τα μεγαλύτερα κατοικημένα νησιά, πόσο μάλλον τα «μικρά» - να «πνιγούν» υπό το αβάσταχτο βάρος μιας όλο και χειρότερης λαθρομετανάστευσης που («ξεκάθαρα ως ασύμμετρη επιθετική ενέργεια») μας επιβάλλει η Τουρκία.

Πόσο ακόμη θα επιτραπεί άραγε στην Τουρκία να στέλνει εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;

Μέχρι να γίνει πραγματικότητα το Δόγμα Οζάλ και να κατακυριευθεί η χώρα μας από τα εκατομμύρια μεταναστών;

Αποδεικνύεται μέχρι τώρα ότι τα Ελληνικά μέτρα φρούρησης των θαλάσσιων συνόρων μας είναι επιεικώς ανεπαρκή.

Οι Δυνάμεις και τα μέσα ασφαλείας που έχουν διατεθεί για τη φύλαξή τους προφανώς δεν επαρκούν λόγω των εξαιρετικά εκτεταμένων συνόρων από τη μια και του αλόγιστου συστηματικού περιορισμού αυτών των Δυνάμεων από την άλλη.

Συνεπώς, θα πρέπει να αξιοποιηθεί η έσχατη «Επιλογή των Πολιτών».

Θα πρέπει με κάποιους τρόπους να συμμετάσχουν σε τούτη τη φύλαξη οι ίδιοι οι Πολίτες. Και κακώς που η Πολιτεία δεν έχει λάβει ακόμη τις ανάλογες πρωτοβουλίες.

Ο Αντικειμενικός Σκοπός, λογικά, είναι να μην μείνει ούτε σπιθαμή των θαλάσσιων συνόρων μας ούτε λεπτό αφύλαχτη.

Και για να επιτευχθεί αυτό απαιτούνται σκάφη, τεχνικά μέσα ελέγχου/ειδοποίησης και φυσικά ανθρώπινο δυναμικό.

Τα Υπηρεσιακά Μέσα έδειξαν πως δεν επαρκούν.

Συνεπώς, το κενό φύλαξης θα πρέπει να καλυφτεί από πολιτικά σκάφη, ιδιωτικά τεχνικά μέσα και από πολίτες εθελοντές φύλακες.



Ας το συνειδητοποιήσει επιτέλους η Πολιτεία και ας ενεργοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Χρειάζεται εκτεταμένη εθνοφυλακή στα σύνορά μας και αυτό είναι πια Ηλίου φαεινότερον.

Διαφορετικά, οι ίδιοι οι Πολίτες ας αρχίσουν το ταχύτερο να «επεξεργάζονται Σχέδια Αυτενέργειας».

Που σημαίνει φυσικά να λυθούν προβλήματα Στρατολόγησης, Οργάνωσης, Εξοπλισμού, Χρηματοδότησης, Οργανικής Συνεργασίας με τις Δυνάμεις Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις και πολλά πολλά ακόμη.

Είναι όμως και αυτή μια κρίσιμη πλευρά της «Αναγκαιότητας πολύμορφης Αυτοοργάνωσης των Ελλήνων Πατριωτών» προκειμένου να αντιμετωπιστούν εγκληματικά κενά που αλόγιστα αφήνει η Πολιτεία των Καιροσκόπων Πολιτικών στην Ασφάλεια του Έθνους και του Πληθυσμού μας.

Γεράκι του Αιγαίου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''Στόχος'' στις 07/05/09

egersis.blogspot.com