Να μην ξεχνά ο Ελλαδικός πολιτικός κόσμος πως στην Κύπρο κατοικεί σχεδόν το 10% του πανελλήνιου πληθυσμιακού αριθμού των Ελλήνων που αντιμετωπίζει τώρα τις παρενέργειες της μητροπολιτικής προδοτικής στάσης του 1974. Ας προσέξουν ιδιαίτερα αυτές τις εκλογές οι Ελλαδίτες και να φέρουν το Κυπριακό στο προσκήνιο για να συζητηθεί και να ξεκαθαρίσει η μελλοντική στάση των διαφόρων κομμάτων στους επικείμενους κρίσιμους μήνες για την Κύπρο. Την ώρα που η Ελλάδα αποφασίζει να παγώσει τους μηχανισμούς της χάριν προεκλογικής περιόδου και να θέσει εαυτόν υπό την αιγίδα της ακυβερνησίας με την διάλυση της βουλής και ενός ενδεχόμενου - μη αυτοδύναμου εκλογικού αποτελέσματος που θα επιφέρει επαναλήψεις των διαδικασιών, τα εθνικά ζητήματα και ειδικότερα το Κυπριακό μπαίνουν στη λίστα αναμονής.
Το ενδεχόμενο μιας παρατεταμένης εκλογικής περιόδου είναι πέρα για πέρα πιθανό, αφού όπως κατέδειξε πληθώρα δημοσκοπήσεων μέχρι στιγμής η μη επίτευξη αυτοδυναμίας είναι υπαρκτό σενάριο . Στην περίπτωση αυτή η χώρα οδηγείτε σε πολύμηνο πάγωμα των διαδικασιών που συντελούν την εθνική εξωτερική στρατηγική αφού η κομματική επικέντρωση των μηχανισμών τους, θα αφοσιωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά στον προεκλογικό «αγώνα». Ο Δεκέμβρης όμως και η πρώτη βαθμού σύνδεση του με το Κυπριακό είναι κοντά, όπου η Τουρκία θα καλεστεί για να τύχει Ευρωπαϊκής αξιολόγησης και η οποία έχει προ πολλού θέσει τις στρατηγικές της εν δράση για ανώδυνο πέρασμα.
Παράλληλα με τις εθνικές εκλογές, η Κύπρος καλώς η κακώς βρίσκεται στο τραπέζι των συνομιλιών όπου μέρα με την μέρα η Τουρκική γραμμή σκληραίνει ακόμη περισσότερο και η εξωγενής πίεση για ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία είναι αισθητή. Ουκ ολίγες επισκέψεις, υποδείξεις και προκλήσεις στόχευσαν την Κύπρο κάτω υπό τον φιλοτουρκικό μανδύα της Σουηδικής προεδρίας της Ε.Ε, οι οποίες συνοδεύτηκαν και με εκβιασμούς περί τελευταίων ευκαιριών και διχοτόμησης. Ακόμη και η ειρηνευτική δύναμη χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός πίεσης προς την Δημοκρατία, αφού τα Η.Ε απείλησαν με αποχώρηση ενώ την ίδια ώρα επεδείκνυαν προκλητική ανοχή στον Τουρκικό τραμπουκισμό ( Βλ.Λιμνίτη) υπό την λογική των δήθεν «ίσων αποστάσεων». Συνάμα, συντρέχει η συνομοσπονδιακή αδιαλλαξία των Τούρκων με τις γνωστές θέσεις περί εγγυήσεων, παρθενογένεσις, Κυπροποίησης των εποίκων και δημιουργίας 2 κρατών, οι οποίες συνοδεύθηκαν με επίδειξη ισχύος και έμμεση προσπάθεια επιβολής τουρκικών θέσεων δια μέσου απειλών που πρόσφατα πήραν και στρατιωτική μορφή.
Οι συνεχής παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και η πειρατική θαλάσσια πετρελεοκινούμενη ερευνητικού τύπου Τουρκική επέλαση, συνόδευσαν και συνοδεύουν την διαδικασία αυτή. Έτσι ενόψει Δεκεμβρίου και εκμεταλλευόμενη τα φιλοτουρκικά λόμπι, η Άγκυρα πλαισίωσε στην ολική της στρατηγική ένα επικοινωνιακό παιχνίδι αποποίησης ευθυνών τόσο για την Κυπριακή τραγωδία αλλά και για την απόκλιση θέσεων στις συνομιλίες. Παίζοντα λοιπόν σε τριπλό ταμπλό επιδιώκει 1) να επιρρίψει ευθύνες στην Κυπριακή Κυβέρνηση στην περίπτωση που επέλθει το διαφαινόμενο αδιέξοδο των συνομιλιών για να μην προσκομίσει πολιτικό και ενταξιακό κόστος 2) να ενσωματώσει στην ήδη αμφιλεγόμενη βάση των συνομιλιών περεταιτέρω μαξιμαλιστικές θέσεις για πιθανή και μελλοντική εκμετάλλευση τους 3) να στρέψει την εξωτερική πίεση κατά της Κυπριακής πλευράς έτσι ώστε στην περίπτωση που ενδώσει σε αυτή, να αποδεχτεί όσες περισσότερες προσβλητικές απαιτήσεις της. Σε κάθε ενδεχόμενο δημιουργούνται τετελεσμένα τις συνέπειες των οποίων θα καλεστεί η Κύπρος να αντιμετωπίσει στο μέλλον.
Η αμέλεια ανάδειξης της εγκληματικής στάσης της Τουρκίας λόγω της Κυπριακής επένδυσης στην παγίδα διατήρησης του καλού κλίματος, έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να αναδιπλωθούν. Με την κωλυσιεργία τους στις συνομιλίες και τον επικοινωνιακό ενταφιασμό των προκλήσεων και των εγκλημάτων τους με εγκλωβισμένη την Κυπριακή προσήλωση στο τραπέζι των συνομιλιών, λειτούργησαν παράλληλα και παρασκηνιακά εντός Ε.Ε. Έκτισαν τις βάσεις και τους μηχανισμούς εντός και εκτός Ε.Ε με την στρατηγική τους για τον Δεκέμβρη και είναι έτοιμοι να αντικρούσουν κάθε ενδεχόμενο.
Βάση των πιο πάνω κινδύνων, η Κύπρος πρέπει να προετοιμάσει την διπλωματική άμυνα και αντεπίθεση της αντλώντας όση περισσότερη βοήθεια μπορεί από φίλια προς αυτήν κράτη καθώς και από χώρες που λόγω των δικών τους συμφερόντων μπορεί να επιτευχθεί οποιουδήποτε τύπου σύγκλιση στην εξωτερική τους πολιτική. Ο αγώνας της νήσου για δικαίωση των τελευταίων δεκαετιών βασίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ευρωπαϊκή της είσοδο με την προϋπόθεση όμως ότι με σωστή τακτική θα είχε οφέλη από τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε και το δίκαιο της. Τώρα κινδυνεύει να πληγεί από αυτά αφού ο Ελλαδικό-Κυπριακός εξαγνισμός της Άγκυρας την άφησε εκτεθειμένη στην επέλαση της Τουρκικής προπαγάνδας.
Τον Δεκέμβρη η Κύπρος θα έρθει αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα της Τουρκικής στρατηγικής και θα δεκτή ασφυκτικότατες πιέσεις για να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Η αποενοχοποίηση της Τουρκίας και ο απεγκλωβισμός της από το βαρίδι του Κυπριακού αποτελεί κομμάτι του προγραμματιζόμενου αποτελέσματος και των 3 ενδεχομένων . Εν αναμονή μάλιστα μιας πιθανής συμφωνίας για νέο σχέδιο λύσης είναι δεδομένο πως η Κύπρος θα κληθεί να αντιμετωπίσει καλά οργανωμένους μηχανισμούς.
Ο φυσικός και πιο πιστός σύμμαχος του νησιού είναι η Ελλάδα η οποία δυστυχώς αυτο-αποσυντονίζεται στην κρίσιμη αυτή φάση και ρισκάρει ακόμη μια φορά το μέλλον του Ελληνισμού της Κύπρου. Η Κύπρος αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους και χρειάζεται τώρα όσο ποτέ την Ελλαδική στήριξη για να αντεπεξέλθει των δυσκολιών..Αντιθέτως όμως εν Ελλάδι απεφάνθησαν να παραλύσουν την ώρα που παρασκηνιακά η Τουρκία οργιάζει και να ανοίξουν τον δρόμο για την πρωθυπουργία σε ένα άνθρωπο τον οποίο ο Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε να μην πατήσει το πόδι του στο νησί προτού να απολογηθεί στον Κυπριακό λαό για την συμπεριφορά που επέδειξε απέναντι του . Σε παρόμοια παρασκηνιακή φάση με σκληρές πιέσεις πριν από 5 χρόνια ο συγκεκριμένος αντί να συμπαρασταθεί στο δοκιμαζόμενο Κυπριακό Ελληνισμό, πρόλαβε τον Τάσσο Παπαδόπουλο πριν από το ιστορικό διάγγελμα του και προέτρεψε τον λαό να ψηφίσει ΝΑΙ στο αντιδημοκρατικό και ρατσιστικό σχέδιο Ανάν.
Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται με διαφορετικά δεδομένα, ο χειμώνας που έρχεται θα είναι πολύ πιο δύσκολος και πάλι η Κύπρος φαίνεται «να κείται μακράν». Πότε επιτέλους θα υπάρξει σύμπλευση κομματικών, πολιτικών και οργανωμένων συνόλων για να συσταθεί ενιαία εθνική στρατηγική η οποία θα μπορέσει έστω και την υστάτη να υπεραμυνθεί της Κυπριακής Δημοκρατίας από τις Τουρκικές μεθοδεύσεις.. Να μην ξεχνά ο Ελλαδικός πολιτικός κόσμος πως στην Κύπρο κατοικεί σχεδόν το 10% του πανελλήνιου πληθυσμιακού αριθμού των Ελλήνων που αντιμετωπίζει τώρα τις παρενέργειες της μητροπολιτικής προδοτικής στάσης του 1974. Ας προσέξουν ιδιαίτερα αυτές τις εκλογές.οι Ελλαδίτες και να φέρουν το Κυπριακό στο προσκήνιο για να συζητηθεί και να ξεκαθαρίσει η μελλοντική στάση των διαφόρων κομμάτων στους επικείμενους κρίσιμους μήνες για την Κύπρο.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ>
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου