H σούπερ δόση είναι καθ’ οδόν, αλλά όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν
είναι καιρός ούτε για πανηγύρια, ούτε για χαρούλες, αλλά ώρα για δουλειά
και πολύ κόπο. Κυρίως πρέπει να εργαστούμε προκειμένου να αποδείξουμε
στους δανειστές μας ότι είμαστε αξιόπιστοι, μπορούμε να τηρήσουμε το
πρόγραμμα και δε θα γίνουμε ξανά το «μαύρο πρόβατο».
Μακάρι να μην τους είχαμε ανάγκη και να τους στέλναμε στο διάολο, όμως, είμαστε από κάτω, αυτό πρέπει να τον αντιληφθούν ακόμη κι αυτοί που μιλάνε για μονομερή διαγραφή χρέους λες και είναι το τεφτέρι του μπακάλη που θα το σκίσουν και καθάρισαν. Άλλωστε, και αυτό να γίνει, ο μπακάλης δε θα ξαναδώσει ποτέ με πίστωση.
Η δόση των 44 δις ευρώ έρχεται μαζί με αυστηρούς κανόνες και προαπαιτούμενα.
Η Ελλάδα κατ΄αρχάς θα πρέπει να δεχθεί τη λεγόμενη ρήτρα απόκλισης από τους στόχους οι οποίες θα σημαίνουν αυτόματες περικοπές δαπανών. Όχι όμως μισθών, συντάξεων κ.λπ. αλλά άλλων λειτουργικών δαπανών με ότι αυτό σημαίνει. Αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι του προϋπολογισμού θα έρχεται… τσεκούρι.
Μπορεί να μας μη μας αρέσει, όμως, έτσι είναι. Το πάρτι τέλος, πρέπει να ζούμε με όσα βγάζουμε, και να αποδείξουμε έτσι ότι μπορούμε να διεκδικούμε κεφάλαια για την ανάπτυξη.
Η τρόικα ζητά επίσης καθιέρωση αυτόματου μηχανισμού διόρθωσης στις αποκρατικοποιήσεις. Σε περίπτωση υστέρησης για
έξι μήνες θα αυξάνεται αυτόματα ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού μέσω περικοπής δαπανών, ώστε να καλυφθεί τουλάχιστον το 50% της υστέρησης. Τα ψέματα τέλειωσαν. Πρέπει να γίνει ότι είναι να γίνει, αλλιώς δε μας βλέπω καλά. Να δημιουργήσουμε πλεονάσματα γιατί αλλιώς χαθήκαμε
Προβλέπεται επίσης προληπτικό πάγωμα του 10% των πιστώσεων του προϋπολογισμού και αποδέσμευσή τους μόνο το δεύτερο εξάμηνο, υπό την προϋπόθεση ότι ο προϋπολογισμός εκτελείται κανονικά. Τέλος, θέσπιση κανόνα ισοσκελισμένου προϋπολογισμού με αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης.
Υπάρχει κι ένα ακόμη κακό που σε μια αυτόνομη οικονομικά χώρα δε θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Είναι η μεγαλύτερη ανάμειξη του EFSF, δηλαδή των ξένων στον ειδικό λογαριασμό που υπάρχει στην ΤτΕ για τα κονδύλια που μπαίνουν στην Ελλάδα. Θα πρέπει δηλαδή να γίνονται τα πάντα ώστε να υπάρχει έγκαιρη αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων και λοιπών δαπανών του δημόσιου χρέους. Οι ξένοι καλώς ή κακώς φοβούνται ότι οι Έλληνες θα πάρουν τα λεφτά και θα τα δώσουν σε… αμαρτίες του παρελθόντος. Στοίχημά μας να τους αποδείξουμε ότι δε θα γίνει κάτι τέτοιο. Στο κάτω – κάτω το μη χείρον βέλτιστον. Οι Γερμανοί ζητούσαν ο λογαριασμός να είναι στο εξωτερικό, πάλι καλά που δέχθηκαν να έρθει στην ΤτΕ.
Επίσης, είναι θετικό ότι εκτός από τις ρήτρες απόκλισης υπάρχουν και ρήτρες επίτευξης στόχων. Αν τα έσοδα υπερβούν την πρόβλεψη τότε το πλεόνασμα θα κατευθύνεται κατά 30% στην εξόφληση του χρέους και κατά το υπόλοιπο 70% για κοινωνικές παροχές και ανάπτυξη, υπό την προϋπόθεση ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι έχουν επιτευχθεί.
Όπως και να έχει, τα πράγματα θα είναι δύσκολα γι’ αυτό χρειάζεται συντονισμός. Η θέσπιση γενικού γραμματέα εσόδων με μεγάλες εξουσίες, η ενεργοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ για περισσότερες και αποτελεσματικότερες αποκρατικοποιήσεις, η φορολογική μεταρρύθμιση ώστε να πιαστούν και αυτοί που χρόνια δεν πληρώνουν, είναι πράγματα που πρέπει να γίνουν. Και φυσικά τα μέτρα ανάπτυξης που γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.
Κανείς σ’ αυτό τον κόσμο δε δανείζει τζάμπα. Όλοι θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Κι επειδή έχουν πικρή πείρα από «μάγους» όπως ο Παπακωνσταντίνου και ο Βενιζέλος, φυσάνε και το γιαούρτι.
Αλλά η μπάλα είναι στα πόδια της ελληνικής πλευράς. Αν παίξει ομαδικά και με σύστημα τότε θα βάλει γκολ.
antinewsΜακάρι να μην τους είχαμε ανάγκη και να τους στέλναμε στο διάολο, όμως, είμαστε από κάτω, αυτό πρέπει να τον αντιληφθούν ακόμη κι αυτοί που μιλάνε για μονομερή διαγραφή χρέους λες και είναι το τεφτέρι του μπακάλη που θα το σκίσουν και καθάρισαν. Άλλωστε, και αυτό να γίνει, ο μπακάλης δε θα ξαναδώσει ποτέ με πίστωση.
Η δόση των 44 δις ευρώ έρχεται μαζί με αυστηρούς κανόνες και προαπαιτούμενα.
Η Ελλάδα κατ΄αρχάς θα πρέπει να δεχθεί τη λεγόμενη ρήτρα απόκλισης από τους στόχους οι οποίες θα σημαίνουν αυτόματες περικοπές δαπανών. Όχι όμως μισθών, συντάξεων κ.λπ. αλλά άλλων λειτουργικών δαπανών με ότι αυτό σημαίνει. Αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι του προϋπολογισμού θα έρχεται… τσεκούρι.
Μπορεί να μας μη μας αρέσει, όμως, έτσι είναι. Το πάρτι τέλος, πρέπει να ζούμε με όσα βγάζουμε, και να αποδείξουμε έτσι ότι μπορούμε να διεκδικούμε κεφάλαια για την ανάπτυξη.
Η τρόικα ζητά επίσης καθιέρωση αυτόματου μηχανισμού διόρθωσης στις αποκρατικοποιήσεις. Σε περίπτωση υστέρησης για
έξι μήνες θα αυξάνεται αυτόματα ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού μέσω περικοπής δαπανών, ώστε να καλυφθεί τουλάχιστον το 50% της υστέρησης. Τα ψέματα τέλειωσαν. Πρέπει να γίνει ότι είναι να γίνει, αλλιώς δε μας βλέπω καλά. Να δημιουργήσουμε πλεονάσματα γιατί αλλιώς χαθήκαμε
Προβλέπεται επίσης προληπτικό πάγωμα του 10% των πιστώσεων του προϋπολογισμού και αποδέσμευσή τους μόνο το δεύτερο εξάμηνο, υπό την προϋπόθεση ότι ο προϋπολογισμός εκτελείται κανονικά. Τέλος, θέσπιση κανόνα ισοσκελισμένου προϋπολογισμού με αυτόματο μηχανισμό διόρθωσης.
Υπάρχει κι ένα ακόμη κακό που σε μια αυτόνομη οικονομικά χώρα δε θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Είναι η μεγαλύτερη ανάμειξη του EFSF, δηλαδή των ξένων στον ειδικό λογαριασμό που υπάρχει στην ΤτΕ για τα κονδύλια που μπαίνουν στην Ελλάδα. Θα πρέπει δηλαδή να γίνονται τα πάντα ώστε να υπάρχει έγκαιρη αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων και λοιπών δαπανών του δημόσιου χρέους. Οι ξένοι καλώς ή κακώς φοβούνται ότι οι Έλληνες θα πάρουν τα λεφτά και θα τα δώσουν σε… αμαρτίες του παρελθόντος. Στοίχημά μας να τους αποδείξουμε ότι δε θα γίνει κάτι τέτοιο. Στο κάτω – κάτω το μη χείρον βέλτιστον. Οι Γερμανοί ζητούσαν ο λογαριασμός να είναι στο εξωτερικό, πάλι καλά που δέχθηκαν να έρθει στην ΤτΕ.
Επίσης, είναι θετικό ότι εκτός από τις ρήτρες απόκλισης υπάρχουν και ρήτρες επίτευξης στόχων. Αν τα έσοδα υπερβούν την πρόβλεψη τότε το πλεόνασμα θα κατευθύνεται κατά 30% στην εξόφληση του χρέους και κατά το υπόλοιπο 70% για κοινωνικές παροχές και ανάπτυξη, υπό την προϋπόθεση ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι έχουν επιτευχθεί.
Όπως και να έχει, τα πράγματα θα είναι δύσκολα γι’ αυτό χρειάζεται συντονισμός. Η θέσπιση γενικού γραμματέα εσόδων με μεγάλες εξουσίες, η ενεργοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ για περισσότερες και αποτελεσματικότερες αποκρατικοποιήσεις, η φορολογική μεταρρύθμιση ώστε να πιαστούν και αυτοί που χρόνια δεν πληρώνουν, είναι πράγματα που πρέπει να γίνουν. Και φυσικά τα μέτρα ανάπτυξης που γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.
Κανείς σ’ αυτό τον κόσμο δε δανείζει τζάμπα. Όλοι θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Κι επειδή έχουν πικρή πείρα από «μάγους» όπως ο Παπακωνσταντίνου και ο Βενιζέλος, φυσάνε και το γιαούρτι.
Αλλά η μπάλα είναι στα πόδια της ελληνικής πλευράς. Αν παίξει ομαδικά και με σύστημα τότε θα βάλει γκολ.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου