Τα περισσότερα από όσα περιλαμβανόταν στο report των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών της 6ης Ιανουαρίου για την ρωσική συμμετοχή στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, δεν αποτέλεσαν έκπληξη σε όσους παρακολουθούν αυτή την εξελισσόμενη ιστορία από το περασμένο καλοκαίρι. Τότε, φάνηκε σαφές ότι η Ρωσία είχε επιχειρήσει να επηρεάσει την εκστρατεία και τελικά τις εκλογές, και ότι ήταν αναγκαία μια ισχυρή αμερικανική απάντηση –αν όχι πριν από τις εκλογές, τότε σίγουρα μετά.
Μπορεί να είναι δίκαιο να ασκείται κριτική στην κυβέρνηση Obama για το ότι δεν αντέδρασε πιο δυναμικά το 2016. Αλλά η κυβέρνηση που αποχωρεί αξίζει επίσης σημαντικούς επαίνους για το ότι αξιοποίησε τις εβδομάδες που έμειναν για να αποχαρακτηρίσει όσες περισσότερες πληροφορίες ήταν δυνατό και να συμμετάσχει σε μυστικές και απροκάλυπτες απαντήσεις. Στο μεταξύ ωστόσο, οι αργές, ασυνεπείς αντιδράσεις της νέας κυβέρνησης, δεν ήταν απλώς σε σύγχυση: το πιο ανησυχητικό είναι πως ενδέχεται να υπονομεύσουν την αποτροπή με το ενθαρρύνει την ρητορική της εύλογης άρνησης του Κρεμλίνου.
Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και αμέσως μετά από τις εκλογές, ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump δεν αναγνώρισε αυτό που είχαν αξιολογήσει με μεγάλη πιθανότητα οι μυστικές υπηρεσίες και οι ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας διαδικτύου για πολλούς μήνες: ότι η Ρωσία επιχείρησε να επηρεάσει τη διαδικασία. Αφού έλαβε την απόρρητη ενημέρωση της υπηρεσίας πληροφοριών της 6ης Ιανουαρίου, ο Trump εξέδωσε μια ανακοίνωση που εμφανίστηκε να διαβρώνει τον ρόλο της Ρωσίας, βάζοντάς την στην ίδια θέση με την "Κίνα, άλλες χώρες, εξωτερικές ομάδες και ανθρώπους" που επιχειρούν να "σπάσουν τις υποδομές του κυβερνοχώρου". Πιο πρόσφατα, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της 11ης Ιανουαρίου, ο Trump διασκέδασε και πάλι τις ανησυχίες για τον ρόλο της Ρωσίας, επισημαίνοντας πρώτα "σε ό,τι αφορά το χάκινγκ, νομίζω πως ήταν η Ρωσία", αλλά τόνισε αργότερα "θα μπορούσαν να είναι άλλοι επίσης".
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί ο Trump παραμένει απρόθυμος να δηλώσει συγκεκριμένα και ρητά ότι έχει διεξάγει επίθεση ενάντια στα θεμέλια της αμερικανικής δημοκρατίας. Είναι πιθανό να πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό ίσως απονομιμοποιεί την εκλογική του νίκη ή αποδυναμώνει την εντολή του. Εάν συμβαίνει αυτό, αυτές οι ανησυχίες είναι άστοχες, και ωχριούν σε σχέση με τον κίνδυνο να μην ξεχωρίσει την Ρωσία και να αποδώσει ευθύνες για αυτή την άνευ προηγουμένου επίθεση στις υποδομές των ΗΠΑ εκεί όπου ανήκουν –δηλαδή, στο γραφείο του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin.
Στην πραγματικότητα, εάν δεν αποδώσει τις κακόβουλες κυβερνοεπιθέσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας των ΗΠΑ το 2016 στη Ρωσία, και συγκεκριμένα στον Putin, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Εάν η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να διορθώσει αυτό το λάθος, κινδυνεύει θανάσιμα να υπονομεύσει οποιαδήποτε προσπάθεια να αποτραπεί το Κρεμλίνο να προχωρήσει σε παρόμοιες κυβερνοεπιθέσεις ή να εμπλακεί σε πιο επιθετικές μορφές διακρατικού ανταγωνισμού και υβριδικού πολέμου.
Ακόμη και να πιστέψει εν μέρει στη ρητορική του Κρεμλίνου –απορρίπτοντας παράλληλα τα ευρήματα των μυστικών υπηρεσιών- αναφορικά με τη ρωσική συμμετοχή στις αμερικανικές εκλογές, προσφέρει νομιμότητα στους ισχυρισμούς της Μόσχας για εύλογη άρνηση. Αυτή η διφορούμενη στάση ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα για τη Ρωσία να εμπλακεί σε έναν τυχοδιωκτισμό εναντίον των δυτικών συμφερόντων. Είναι το αντίθετο της αποτροπής μέχρι στιγμής, καθώς σηματοδοτεί μία προθυμία να αποδεχθεί την εκδοχή της Μόσχας για το τι είναι αλήθεια και ως εκ τούτου να ανεχθεί τη ρωσική ανάρμοστη συμπεριφορά.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο προηγούμενο σε μια στιγμή που η Ρωσία έχει προφανώς αποφασίσει να ανατρέψει ριζικά την ευρωπαϊκή τάξη ασφάλειας, διαμελίζοντας τους γείτονές της. Όταν το Κρεμλίνο δεν δείχνει ιδιαίτερο δισταγμό για τη διεξαγωγή υβριδικών επιχειρήσεων εναντίον των Ευρωπαίων γειτόνων του, οτιδήποτε υπονομεύει την αποτροπή γίνεται μια υπαρξιακή κρίση για τους συμμάχους των ΗΠΑ στη Βορειοανατολική Ευρώπη.
Για να ενισχυθεί η αποτροπή στη Βορειοανατολική Ευρώπη, να διασφαλιστεί η δυτική ασφάλεια, και
να διορθωθούν τυχόν παρανοήσεις που δημιουργούνται στο μυαλό των αξιωματούχων του Κρεμλίνου για την αμερικανική αντίδραση σε μελλοντικές προσπάθειες παρέμβασης κατά τη διάρκεια εκλογών, η νέα κυβέρνηση πρέπει να λάβει τρία μέτρα.
Πρώτο και πιο σημαντικό, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να εκδώσει μια σαφή, ξεκάθαρη καταδίκη της ρωσικής συμμετοχής από το υψηλότερο επίπεδο –τον πρόεδρο. Δεδομένων των σοβαρών ανησυχιών για τη στάση του Trump έναντι της Ρωσίας καθώς και των ευρέως αποκλινουσων απόψεων απέναντι στην χώρα μεταξύ των κορυφαίων μελών της κυβέρνησής του, μια σταθερή, κατηγορηματική δήλωσε από το νέο πρόεδρο είναι απαραίτητη για να ενισχύσει την αποτροπή και να αποκαταστήσει τις κόκκινες γραμμές. Όποιος ισχυρίζεται ότι έχει πείσει μία από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες παγκοσμίως να αλλάξει την επενδυτική στρατηγική της στο εξωτερικό, θα πρέπει να καταλάβει ότι τα λόγια μετράνε.
Δεύτερον, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εκδώσει μια ανακοίνωση αλληλεγγύης με άλλους συμμάχους –κυρίως εκείνους που έχουν εκλογές φέτος, όπως η Ολλανδία, η Γαλλία και η Γερμανία- ότι ενδεχόμενη εκλογική παρέμβαση θα θεωρείται ως επίθεση σε ζωτικής σημασίας υποδομές, μια επίθεση στην εθνική κυριαρχία, και ως εκ τούτου μια απαράδεκτη παραβίαση της ασφάλειας της χώρας. Τυχόν παραβίαση αυτής της κόκκινης γραμμής θα πρέπει να τύχει συντονισμένης, συλλογικής απάντησης με τις κατάλληλες μυστικές και φανερές απαντήσεις πολιτικής στην κυβερνό-ασφάλεια, στον χώρο της διπλωματίας, της πολιτικής και της οικονομίας. Μόνο με το είναι ενωμένη λεκτικώς και να δρα με συντονισμό τρόπο, μπορεί η Δύση αποτελεσματικά και αποδοτικά να προστατεύσει και να προάγει τα συμφέροντά της.
Τέλος, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να προσκαλέσει την Ρωσία να συμμετάσχει σε μια ανταλλαγή απόψεων με τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ για την αποδεκτή και η αποδεκτή χρήση της κατασκοπείας καθώς και για τις δραστηριότητες πληροφοριών στη διάρκεια προεκλογικών εκστρατειών. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σειρά κανόνων για έναν οδικό χάρτη παρόμοιο με αυτόν που διαπραγματεύθηκαν οι ΗΠΑ με την Κίνα το 2015. Λέγεται πως η συμφωνία με το Πεκίνο για την αποφυγή κρατικής κατασκοπείας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για εμπορικά κέρδη, έχει φέρει θετικά αποτέλεσματα.
Σκοπίμως ή όχι, η απάντηση της νέας κυβέρνησης στην άνευ προηγουμένου παρέμβαση της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές, έχει θεμελιωδώς αποδυναμώσει την αποτροπή. Το πόσο άσχημα έχει πληγεί, θα εξαρτηθεί από την ταχύτητα με την οποία ο νέος πρόεδρος και η ομάδα του των συμβούλων εθνικής ασφάλειας, εργάζονται για να διασαφηνίσουν την αμερικανική πολιτική και να ενισχύσουν την συμμαχική αλληλεγγύη σε αυτή την κρίσιμη αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/67675
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου