Ασχολούμαστε με το μουστάκι του Στάλιν κι όχι με τα… μούσια του Τσίπρα

Είναι η στιγμή να πάψουμε να ασχολούμαστε με τις ανοησίες περί κομμουνισμού, σταλινισμού και ναζισμού. Όχι γιατί δεν είναι σοβαρά θέματα προς συζήτηση, άλλωστε όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να τα αποκρύψουν, αυτά τα θέματα τα έχει λύσει η ιστορία.

Οι λόγοι που πρέπει να πάψουμε να το συζητάμε είναι δύο. Ο πρώτος γιατί ο κάθε βλάκας αριστερός της πλάκας και η κάθε φυλλάδα τύπου «Αυγή» ασχολήθηκαν και αποφάσισαν να βγάλουν τα κόμπλεξ τους. Από τη στιγμή που κάνουν πρωτοσέλιδο ότι ο Μητσοτάκης και η ΝΔ ξεπλένουν το ναζισμό δεν έχει νόημα να ασχολείται κανείς σοβαρός άνθρωπος. Ας παίζουν το παιχνιδάκι τους οι γραφικοί, οι ανιστόρητοι, οι καραγκιόζηδες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.

Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί όσο περισσότερο χρόνο τρώμε τόσο περισσότερο νερό στο μύλο του Τσίπρα ρίχνουμε. Ένα καλοστημένο παιχνίδι είναι και αυτή η προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Ο πρωθυπουργός αυτό που κάνει είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο πολιτικής του διάσωσης. Γνωρίζει ότι θα χάσει τις επόμενες εκλογές και απλά επιχειρεί να συσπειρώσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ακροατήριό του για να έχει μια διαχειρίσιμη ήττα.

Μην ξεχνάμε, ο μεγάλος του στόχος είναι οι μεθεπόμενες εκλογές με απλή αναλογική. Εκεί ποντάρει όλα του τα λεφτά, γι’ αυτό το λόγο κάνει τα πάντα να κρατηθεί στη ζωή.

Ο Τσίπρας αφήνει τους υπουργούς του να εκτίθενται υπηρετώντας το δικό του σχέδιο. Αναλώσιμοι είναι για να σωθεί ο… ηγέτης. Ο Κοντονής παίζει με τα κουβαδάκια του κομμουνισμού. Ο Γαβρόγλου ανεβοκατεβάζει τις σημαίες και το θρήσκευμα, ο Μπαλαούρας ασχολείται με την τρομοκρατία. Με όλα τα θέματα που κάνουν… γκέλα στην ελληνική κοινωνία μπαίνει μπροστά ένας υπουργός ο οποίος θα φάει σουτ στον επόμενο ανασχηματισμό και την ίδια ώρα ο Τσίπρας στήνει το μετεκλογικό του αφήγημα. Παράλληλα, κάνει ντιλ με επιχειρηματίες, στήνει δικό του μιντιακό μαγαζί, χαρίζει φόρους στους καναλάρχες, προκαλεί εκνευρισμό στην κεντροαριστερά.

Κι όλα αυτά με μοναδικό σκοπό την… δεξιά παρένθεση. Ο Τσίπρας έχει πειστεί ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν μέσα στο 2018 με την κυβέρνηση να παίζει το αφήγημα της εξόδου από την κρίση και κάποιες παροχές, προτού έρθει η λαίλαπα των νέων περικοπών.

Ο Κυριάκος θα κληθεί να πάρει μέτρα από το 2019 και ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι η διατήρηση της ΝΔ στην εξουσία θα είναι μικρής διάρκειας. Πιεζόμενος θα εξαναγκαστεί σε εκλογές κι αν δεν το κάνει τότε θα υποστεί ήττα στις δημοτικές και στις ευρωπαϊκές κάλπες και ακολουθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2020. Αυτό το σκηνικό μπορεί να οδηγήσει σε νέες εκλογές με απλή αναλογική και με τον Τσίπρα να ελπίζει ότι θα παραμείνει ο ηγέτης της κεντροαριστερής παράταξης. Έτσι, λοιπόν, παίζει όλο αυτό το «αριστερό» παιχνίδι του ψευτοπροοδευτισμού. Συσπειρώνει τους κομμουνιστές απέναντι στην κακιά δεξιά, ενισχύει τα αντανακλαστικά των... προοδευτικών που ακούνε για ναζί και τρελαίνονται αλλά δεν κάνουν το ίδιο και για τον Στάλιν, γιατί έτσι έμαθαν.

Ο Τσίπρας ξέρει ότι από τη δεξιά δεν θα τραβήξει ψήφους και στρέφεται στους άλλους πολιτικούς χώρους. Όσο λοιπόν μαλώνουμε στα μαρμαρένια αλώνια του ψευτοσοσιαλισμού τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί το σχέδιό του.

Αλλά και για κάτι άλλο: Ο ΕΝΦΙΑ έρχεται, ο φόρος εισοδήματος καίει 70.000 επιστήμονες, κυρίως δικηγόροι θα πληρώσουν ασφαλιστικό χαράτσι, πλησιάζει η ώρα των μειωμένων συντάξεων, η οικονομία δεν πάει καλά, η καθημερινότητα είναι εφιάλτης, οι φόβοι για παγκόσμια κρίση μπορεί να βάλουν στο συρτάρι το σενάριο της άμεσης ανάπτυξης. Συζητάμε για όλα αυτά; Όχι βέβαια. Ασχολούμαστε με το μουστάκι του Στάλιν κι όχι με τα… μούσια του Τσίπρα.

antinews.gr/

Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK