Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων - Στρατηγικών σπουδών www.ifestosedu.gr
Πηγή : Σημερινή
Θα μας «διαπαιδαγωγήσουν», ακούγεται, για να «συμμορφωθούμε» με τη διζωνική ομοσπονδία. Όμως, υπάρχουν κάποια πράγματα που γίνονται και κάποια που δεν γίνονται. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να χωριστεί στα δύο ο κυπριακός λαός -και για τον ίδιο λόγο οποιοσδήποτε άλλος λαός- σε εθνική ή ρατσιστική βάση και να είναι εφικτή η διακυβέρνηση του κράτους στη βάση εθνικά-ρατσιστικά ομόφωνων αποφάσεων. Είναι πολιτικός σαδομαζοχισμός που δεν πρέπει να ευχόμαστε στο χειρότερο εχθρό μας. Είναι πολιτική διαστροφή και πολιτική ανωμαλία που θα οδηγήσει σε τέλμα, σε αδιέξοδα και σε συγκρούσεις όλων των εμπλεκομένων. Καλύτερα διαζύγιο πριν παντρευτούμε, παρά ένας τόσο ανώμαλος γάμος. Τρεις δεκαετίες αρνηθήκαμε κάτι τέτοιο. Αν τώρα μας λένε κάποιοι που εξελέγησαν στην εξουσία, στη βάση εκβιαστικών κομματικών διλημμάτων, ότι τώρα που καβαλίκεψαν την προεδρία θα μας «διαπαιδαγωγήσουν», «συμμορφώσουν» και «καθυποτάξουν» σε ανώμαλες πολιτικές λογικές, καλά είναι να σκεφτούμε εναλλακτικές διεξόδους.
Δηλαδή, διαζύγιο το οποίο είτε θα είναι βελούδινο και συμπεφωνημένο, είτε θα είναι μονομερές, αφήνοντας τα κατεχόμενα αδούλωτα. Ο υποφαινόμενος, επειδή θεωρεί ότι διαθέτει στοιχειώδη ορθολογισμό, επιλέγει το δεύτερο ως μη χείρον βέλτιστο: Δεν θα είναι μόνο αφύσικος πολιτικός γάμος μια διζωνική ομοσπονδία. Θα είναι ο πιο αφύσικος στην ανθρώπινη ιστορία: Η μειονότητα θα βιάζει πολιτικά την πλειονότητα καθημερινά και η πλειονότητα δεν θα μπορεί να χωρίσει, μιας και η Τουρκία θα έχει πλέον νομικοπολιτικά νομιμοποιημένη στρατηγική δικαιοδοσία επί όλης της Κύπρου. Αυτά, δυστυχώς, επεξεργάζονται οι μαθητευόμενοι μάγοι του σταλινισμού, που τώρα για κάποιους περίεργους λόγους φαίνεται να συνεργάζονται άψογα με τους νεοαποικιοκράτες του foreign office.
Υπενθυμίζω ότι η στρατηγική ένταξης αποσκοπούσε να μπολιάσει τη διαδικασία λύσης του Κυπριακού με την ευρωπαϊκή νομιμότητα (ευρωπαϊκή έννομη τάξη που αποκλείει φυλετικούς-εθνικούς διαχωρισμούς, συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνής νομιμότητα, που συμπεριλαμβάνει όλες τις υπόλοιπες συμβάσεις που υπογράφηκαν και από την ίδια την Τουρκία). Αυτό, σε συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε διέξοδο βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού, που θα ήταν συμφέρουσα και για την Άγκυρα, μιας και θα απαγκίστρωνε τη μακρόχρονη αδιέξοδη παρουσία της στο νησί, αφήνοντας τις δύο κοινότητες να συμβιώσουν σ’ ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου. Το κράτος δικαίου, το οποίο, ενώ κατοχυρώνει όλους τους πολίτες υπό συνθήκες δημοκρατίας αφήνει απέραντο έδαφος για αποκεντρώσεις, συνδυασμούς λήψης απόφασης χωρίς αδιέξοδα και ανεξαρτήτως εθνικών διαχωρισμών, ελέγχους, ισορροπίες και εξισορροπήσεις.
Ο διζωνικός ρατσιστικός-εθνικός διαχωρισμός είναι ασύμβατος με ένα τέτοιο δίκαιο και οι θιασώτες του απλώς -ίσως επειδή ποτέ δεν κατανόησαν και δεν συμφώνησαν με την ευρωπαϊκή προοπτική- στο παρελθόν αντιτάχθηκαν στην ένταξη και στη συνέχεια μέχρι και σήμερα απρόθυμα την υποτάσσουν σε ανύπαρκτα-ανέφικτα διζωνικά πολιτειακά σχήματα των ιδεολογικών φαντασιώσεών τους. Για να το θέσουμε διαφορετικά, η αναφορά σε διζωνική τρεις δεκαετίες μετά τις περιβόητες συμφωνίες του 1977-79, τη στιγμή μάλιστα που σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της ΕΕ, είναι μαζοχισμός. Είναι, επιπλέον, αυτοκτονία και πολιτικά εγκληματικό, γιατί αναπόδραστα θα οδηγήσει στο τέλος την τρισχιλιετή κυπριακή ιστορία, καθιστώντας πλέον το νησί ιμπεριαλιστικό αγγλοτουρκικό προγεφύρωμα.
Την ευρωπαϊκή προοπτική τη δυναμίτισε το σχέδιο Ανάν. Εντούτοις υπάρχουν ακόμη περιθώρια, αν επιμείνουμε ανένδοτα στην εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας. Αυτοκτονούν τον κυπριακό λαό όσοι όχι μόνο υπονομεύουν τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα, αλλά επιπλέον θέλουν να μας … διαπαιδαγωγήσουν-συμμορφώσουν στη διζωνική. Τι είναι η Κύπρος; Αναμορφωτήριο του κ. Χριστόφια και του εγκάθετου της Άγκυρας Ταλάτ ή ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Σε λίγα χρόνια, ο εφιάλτης αυτών των ιδεών δεν θα υπάρχει, όταν οι Κύπριοι ψηφοφόροι σίγουρα θα επανορθώσουν το λάθος τους. Όμως, για να συνεχίσει να υπάρχει ο κυπριακός λαός από την ιδεολογική λαίλαπα που ενέσκηψε, θα πρέπει η κυπριακή κοινωνία να οργανωθεί και να ανακόψει τον κατήφορο, που οδηγεί στον εξαφανισμό της. Εν τέλει, παρανομούν όσοι λογαριάζουν και εξυφαίνουν την καταστολή της ελευθερίας των Κυπρίων, δηλαδή την κατάργηση του κυπριακού κράτους. Δεν εξελέγησαν για να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά για να την υπερασπιστούν σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και διεθνή νομιμότητα.
Για να πω μια λέξη ακόμη για το «αδούλωτο», που υπαινίχθηκα πιο μπροστά, δεν αφορά το «πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά μας θα είναι». Αφορά κάτι πολύ πιο προσγειωμένο: Υποδούλωση της πατρίδας μας στους τουρκοάγγλους θα έχουμε μόνο αν εμείς οι ίδιοι αποδεχθούμε την εθνική-ρατσιστική διαίρεση και τη δημιουργία ενός υποτελούς κρατιδίου. Είμαστε μέλος των δυτικών θεσμών και ως μέλος της ΕΕ και μόνο αν το αποδεχθούμε εμείς οι ίδιοι θα μπορούσαν να παραβιαστούν οι θεμελιώδεις πρόνοιες της ευρωπαϊκής νομιμότητας. Το «αδούλωτο» εδώ, λοιπόν, σημαίνει αγώνα μέχρι νεωτέρας, για να παλινορθωθεί η διεθνής και η ευρωπαϊκή νομιμότητα. Κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την πατρίδα μας αν δεν την παραδώσουμε εμείς οι ίδιοι.
του Πανίκου Ελευθερίου
από την Άσσια - κατεχόμενη Αμμόχωστο
Πηγή : Ελληνικές Γραμμές
Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, νιώθουμε ήδη ότι η θερμοκρασία έχει αρχίσει να ανεβαίνει. Αιτία βέβαια, η νέα μεγάλη εργολαβία που έχει αναληφθεί, από ημεδαπούς και αλλοδαπούς, πολιτικούς και μη, για να πεισθούν οι πάντες, για τη ‘νέα μεγάλη ευκαιρία που προέκυψε, για επίλυση του χρόνιου προβλήματος της Κύπρου’. Φύσηξε, λένε, νέος άνεμος στο Κυπριακό, και ο εκ των προξενητών της λύσης, Βοηθός Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Λιν Πάσκο, έμεινε εντυπωσιασμένος από την ‘χημεία’ που υπάρχει μεταξύ του Χριστόφια και του Ταλάτ. Όσοι πάντως, βλέπουν πέρα από ένα έντεχνα στημένο επικοινωνιακό παιγνίδι, άρχισαν πλέον να ανησυχούν έντονα. Οι συνθήκες θυμίζουν ατμόσφαιρα της περιόδου 2002-2004, με τη διαφορά ότι οι ‘Ανανιστές’ (οι της πλατφόρμας του ‘ΝΑΙ’, φανατικοί υποστηρικτές του καταστροφικού σχεδίου Ανάν), έχουν μάθει από τα λάθη τους, και έχουν τώρα, με την αναρρίχηση Χριστόφια στην εξουσία, το επάνω χέρι. Όσοι λοιπόν, δεν ξεγελιούνται από την προπαγάνδα που εκπέμπουν τα κανάλια, τρέμουν γιατί ξέρουν ότι αν λειτουργήσει η ‘χημεία Χριστόφια-Ταλάτ’, είναι ικανή να οδηγήσει σε μια νέα καταστροφική κατρακύλα στο Κυπριακό. Κι αν ακόμα δεν επιτευχθεί λύση, η ζημιά θα είναι αυτή τη φορά ανεπανόρθωτη. Γιατί, ενώ το 2003 πανηγυρίζαμε ότι πετύχαμε την ένταξη ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πιστεύοντας ότι το γεγονός αυτό από μόνο του, θωράκιζε την Κύπρο, τώρα, ενταγμένοι στην Ε.Ε., βλέπουμε να κυριαρχεί μια ‘νοοτροπία χαμηλών προσδοκιών’, που δυστυχώς εναρμονίζεται περισσότερο με την κατοχή, παρά με το νέο Ευρωπαϊκό περιβάλλον. Η επιδίωξη για διζωνική, παραμένει δυστυχώς, ακόμα και μετά την ένταξη μας, προμετωπίδα της πολιτικής της πλευράς μας, σε σημείο που μας κάνει να αναρωτιόμαστε: Γιατί ενταχθήκαμε στην Ε.Ε; Μήπως για να πληρώνουμε φόρους; Για να επιβαρυνθούμε για την εξύψωση του βιοτικού επιπέδου των τουρκοκυπρίων (να τους συντηρούμε οικονομικά, για να μπορούν πιο άνετα να μας βγάλουν τα μάτια); Ή για να εξευτελιζόμαστε από τον κάθε άσχετο, ή τουρκόφιλο Ευρωπαίο Πρωθυπουργό (αυτή τη φορά ήταν ο Τσέχος, δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο επόμενος), που θα μας λέει κατάμουτρα ότι «η διένεξη στην Κύπρο οφείλεται στα ψυχολογικά μας, θα αναφέρεται σε ‘σύνορα’, και σε ‘Κυπριακή Δημοκρατία της Νότιας Κύπρου’; Γιατί όμως αναζητούμε ευθύνες στους ξένους, και μας ενοχλούν οι μηχανισμοί που προωθεί η Ε.Ε., για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος της Ε.Ε., υπό κατοχή, δεν προσπαθεί καν, να θέσει τέρμα στα ‘Ευρωπαϊκά ατοπήματα’; Βλέπουμε, ότι τα σωστά που θα έπρεπε να γίνουν, καμία ομοιότητα δεν έχουν με τα απαράδεκτα που βλέπουμε να συμβαίνουν. Εκτός από τους εξευτελισμούς που βιώνουμε συνεχώς με την ουτοπική πολιτική των οδοφραγμάτων, και των εναγκαλισμών με τους εγκάθετους της Τουρκίας στο ψευδοκράτος, υπάρχουν δυστυχώς και τα επί της ουσίας, στις διαπραγματεύσεις. Στις λεγόμενες επιτροπές εργασίας για τη λύση του Κυπριακού, έχουν τοποθετηθεί οι κατ’ εξοχήν εκπρόσωποι της πλατφόρμας του ‘ΝΑΙ’. Συνεπώς, μάταια, και μάλλον κωμικοτραγική, η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση Χριστόφια, για να μας πείσει ότι δεν δέχεται την συζήτηση του σχεδίου Ανάν. Το τελικό συμπέρασμα που εξάγεται, είναι ότι πρέπει να φυλαγόμαστε από «το νέο άνεμο που φύσηξε στο Κυπριακό». Ναι, η ‘χημεία’ μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ, αν τελικά είναι πραγματική, μπορεί να καταφέρει αυτό που ήταν ακατόρθωτο για 34 χρόνια. Τη λύση του Κυπριακού. Ποια λύση όμως; Θα πρέπει όλοι, να διερωτηθούν. Εμείς οι ‘κινδυνολόγοι’, με τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας, δεν βλέπουμε τίποτε άλλο από μια νέα μεγάλη ευκαιρία για ξεπούλημα στο Κυπριακό. Γι αυτό, οι πατριώτες αυτού του τόπου, οφείλουν να λύσουν τα οποιαδήποτε δεσμά που έχουν με τα παραδομένα στη ‘Διζωνική παραφροσύνη κόμματα’, και να σκεφτούν την πατρίδα, πριν αυτή ξεπουληθεί στον βωμό των ξένων συμφερόντων. Ο αγώνας που ξεκινήσαμε με το περήφανο ‘ΟΧΙ’ το 2004, συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου